Endô a ćiasa
 |
Questo testo è da formattare. | |
Endô a ćiasa.
Can chʼ i sun a ćiasa gnü,
döt tan bel al mʼ á parü:
munts y crëp endô odëi
y sön som i pic de nëi.
Munts y crëp ái damané,
sce mio agno en vita è.
Dlunch olá chʼ i jea tres,
êl döt plën de flus y pres.
Deschʼ i ea plën dʼ amur,
êl i ciöf tan plëns dʼ odur.
Vigne flu ái damané
sce mio agno en vita è.
Lʼ ont scassâ plën de flus
jö dai lëns encër chi trus.
Sön chi lëns ćiantâ vicí
de corusc tremendo bí.
Inće chi ái damané,
mai resposta nʼ ái ciafé.
Che co ess mʼ al dí orü,
inće nia ne lʼ ess salpü.
Jü spo sunse a ćiaré,
sce mio agno en vita è.
Dlungia en bosch tʼ en pré bel vërt
èl na ćiasa sö tal ërt.
Sön finestra êl zacai:
bëgn mio agno oramai.
Spo ne nʼ ái plü damané,
sce mio agno en vita è.