El bez e l'ucel

El bez e l’ ucel.

“Oh! No šampar, mi picol ucèl
Tu es cošì lizech, zevil e bèl!
Par tè è na bèla gabiå viå ciaså
Coi polinées e un ciampanil,
Tu aras de cianevå la copå raså
E agå frešciå su de feštil.

Ah, lašete, lašete purå ciapar
Ence te gabiå tu pes ciantar”.
E gòbo gòbo, più pian che ʼl sa
El creit el ciapar sot al ciapèl.
Ma canche ʼl peiså d’ aerlo jà
Chèl su la puntå l’ é de n pecèl.

Burt! Demò špetå che tu t’ in vas!”
E ju ʼl se piaå par ge trar ʼn sas.
“Demò va a ciaṡå, mi père štentå,
Che fin che voi pòse štar chiò!
Ma can che ʼl mondo te se prešentå,
L’ é ʼn bel ucèl vé, no ge jir dò”.

Cošì la picolå gi à dit,
L’ á trat ʼn šigol e l’ é sin jit.