Cu lis fantatis van fasínt l'amôr
 |
Questo testo è completo. | |
Cu lis fantatis van fasínt l’amòr
ciars che, apene lassàt àn lu pezzòt,
scomenzin a là fûr sunànt di gnot
bardassutis, cu no àn doprât rusôr.
E vo, fantàz, ïu supuartais custôr,
senze pensai che ’us pudin fâ lu bot?
No piardit timp, se no olês stâ al di sot:
s’ciazzaiu vie, no si fidait di lôr.
E no credit, par iessi da pêl mat,
quant ch’ai salte la mos’cie e al môf lu viàr,
che no puedin nè sepin fâ il so fat.
Lis fantatis di veiu ’e àn da ciar,
anzi gioldin di vê robe di lat
par sentii il dolz e no provâ lu mâr.