Alchünas Rimas Romaunschas/L'oarfnetta
 |
Questo testo è stato riletto e controllato. | |
| ◄ | Al pövel grischun | Las stailas | ► |
L'oarfnetta.
He na baitett'et ün sulam
Un curtin et ün'era,
E da mieus velgs il tschuvertscham
Sco eir oter daspera;
5Massera sun, se cuschiner
Et in bger ot'r am lasch chatter.
Ma stüv'ais bella, ho sulalg
Da la damaun fin saira,
Da stüv'in chambr'ais be ün salg
10Sü da burel per vaira;
Pino füss tuot uribel bain,
E be „ün tel“ auncha stess bain.
He duos vachettas in nuvilg,
Giglinas, chevras bescha;
15Lavur del tuot, non guard per stilg
E sun sgür da bun escha.
Mieus velgs'm haun tratta inandret:
Ach sch'els vivessan, che dallet! …
Els 'm haun mussed' in Dieu a crair,
20Missa sün dretta via,
'M haun banduneda sün revair
Per que non he fadia.
Che serva 'l muond greiv da pigler
„Nus essans qui be per passer“ —
25Il cel ho fat, eau non' m almaint
Cunbain sun tuot suletta;
Ma con radschun met eau gio plaunt
Considere — giuvnetta —
Giuvnetta sun be da vainch anns
30E non cognuosch üngüns malans.
Ma chamined' e mieu murütsch
Sun guarnieus con vitgäargia,
In talvo fain, rasdiv, patütsch
Tuot sco ma mamma, Cleargia,
35La quel' a sieu temp ho survgnieu
„Un tel“ be sco chell' ho vulieu.
Chatscheder eir' el, con schlupet
Giaiv' el per valls e giandas
Zieva 'ls chamuotschs fin sü 'l vadret
40Stand our fadias grandas;
E bgerras voutas 'l ho ün vis
Gnir bain chargio da somm ils sphis.
Cuntuot per chatscha arsanto
Eir 'l homm da tuotta stima,
45Bun, scort, adret e reposo
Bricha „na buna glima“
Sco ch' ün sul dir per fer incler
Ch' ün tira fich sün il mel fer —
El faiv' a temp tuot sas lavuors,
50Mnaiva svess la pignela
E con ils früts da sas süuors
Con fotsch, badilg e pela,
Ho 'l fat a me ün let bain lam
Per ch' eau non dorma sün il stram.
55Un homm usche ais sgür bain rer,
Bel, bun e da scortenscha,
Scha 'm vain „ün tel“ no 'm fatsch sfruscher
Ne muoss sgür me rüglenscha,
Ma sun containta sco ün raig
60E Dieu 'm do bain nel sench alaig.
In tel möd giaiva ruminand
Un di na giuvintschella
Chi del rest vaiv' ün lod bain grand
Na trida — pü tost bella;
65Be vaiv' l' a ün grand vöd nel cour,
Uossa vzarons che gnit land' r our:
La tmaiv' ün po las arimuors
(Un sainta que in chüna)
Ils mats quintaivan grand sgrischuors
70Sco 's fo in giuventüna;
Un vaiva vis, l' oter sentieu
E 'l terz quel 's vaiva ischnuieu.
Na saira zieva id' in let
E miss' in maun da Dieu
75Güsta nel prüm e dutsch sönnet:
Che granda ravaschia?!
Un strepitus e sul sfratam
Scu vess survgnieu la ches' ün sdram.
Che vaiv' la da pigler a maun
80Noassa abanduneda?
Con temma stett' la fin damaun
La pouvr' anguschageda;
Ma cur il di as palantet
Giet ella e verifichet.
85Rie scha vus vulais del cas:
Que eir' ün piz pchürina
Crudo in chadafö a bass
Tres cuolpa d' na mürina;
La corda vaiv' la rusgiglo
90E 'l piz pchürin' eira crudo.
La buna matta stovet rir
vzand uoss la chossa clera: —
„He gieu na temma da murir“
Schi sgür cha' l bger be pera“
95„Pero qualchossa saro bain“ —
„Na na, suletta no 'm convain!“
Gia eiran stos bgers tramagluns
Intuorn noassa giuvnetta,
Forza traunt 'r aint eir qualche buns
100Ma gnaun ün chi l' alletta:
Al tandem gnit „ün tel“ chi fet
Cha in sieu cour l' amur spuntet.
L' amur ais pitschen, mo darcho
Ho 'l üna forza viva
105Surtuot cur el ais bain fundo
Schi vain el saimp' r a riva;
Quia stabilit el zuond da scort
„Quists as daron per vitt' e mort!“
Quist tel, giuven da senn et cour
110Con ün fer chi bain plescha,
Fitto dad aint, fitto dad our,
Vaiv' üna vitta escha:
Tres sa lavur traiva el vi
Sieus velgs cu 'l paun d' iminchadi.
115Quist sieu agir plaschaiva fich
A noass' infatschendeda
Perque l' amur fet qui ün strich
Als oters quista geda,
Ils quels crajaiven cha 'l povret
120Survgniss eir el ün bel gierlet.
'S chattand sulets quists innozaints
'S guardavane con brama
Sco sch' els as füssen gia paraints: —
„Chi so scha ella 'm ama?“
125„„Ach sgür, schi sgür quist ais ün tel““
„„Chi qui in terra fo mieu cel!““
Con quists imaints bain bod d' accord
Fütten ils duos felizis
„Nus essens noass in vitt e mort“
130Tels eiran lur güdizis:
Ils cours as vaiven dos ün tütsch
Las buochas poi' s detten ün bütsch.
Quist füt ün suffiziaint sage
Sü 'l pach d' eterna lia,
135Et in poch temp 's dett' n els l' ane,
Que füt bger allegria;
Et eau chi ho quist requiunto
Gnit eir a nozzas invido.
Nel rest am soprasto da dumander schüsa d' havair lascho fluir il pled „tütsch“ in tschantschand dell' uniun dels cours. Eau se bain cha nus dschains „ils cours 's incuntran, as chattan“ e bricha as uortan, as tütschan. Que ais dimena dit in spass.