Walther de Belmont/3
 |
Questo testo è da formattare. | |
| ◄ | Walther de Belmont | Walther de Belmont | ► |
La praula dils dus amitgs.
Sut il Crap de Flem in losch barun
Vev' in vegl casti per bastiun:
Punts e portas e miraglia grossa
Devan a quei ault snueivla possa.
5 Quei signur tut agen e curios
Vev' enqual pertratg davon davos:
Duas feglias el numnava sias,
Schava mai ir ellas per las vias.
Las mattauns stuevan semper star
10 En lur combra e de maridar
Mai laschav' il bab la libertat,
Fuss ge arrivaus enqual bi mat. —
Ge, vonzei commond' el allas bialas:
„Vus stueis a semper star purschalas!“
15 Tut discus fa il barun far si
El lag grond de Flem in pign casti,
Sin quell' insla, ch' ei leu d' observar —
E las feglias lai leu translocar.
Dalla selva ei il lag tschinclaus,
20 Mai vegn il ruaus cheu disturbaus,
Auter che dals bials utschals cantonts,
Che sin l' insla sgolan neu dals conns. —
Las mattauns pon ver il Crap de Flem,
Miran si e dattan enqual schèm,
25 Viers las pézzas dellas „Siat dunschalas“,
Che sesaulzan bialas sco cristallas.
Il barun denton ha pauc ventira
Cun si' ortga, malcapeivla mira:
Fermas ti siu vau ad in ual —
30 Rump' el speras or e fa dil mal.
L' insla era buc dalunsch avunda,
E quell' aua buca ton profunda. —
Ei sto esser che il bi tschupi
De purschalas strusch flureva pli
35 Allas feglias en clausura stadas:
Suenter meins ch' in onn ein daventadas
Domisduas mummas cun affons,
Senza ch' il bab sappi dils engonns.
Lur dus pops in l' auter semegliavan
40 En tuts graus, carschevan termagliavan.
Alla dunna, che sul lag vegneva,
E la spisa ord la barca deva,
Han las giuvnas detg de dar depli,
Ellas hagien fom en lur casti. —
45 Cura ch' ils buobets han giu otg onns,
Rogan ellas fetg lur bab vengonz:
„Termettei ponn verd de far monduras,
De colur, sco selvas en verduras!“
„Termettei balesters cun paliats
50 De sittar utschals e pigns stgirats,
Per scatschar giud l' insla liung' uriala,
Lein emprender d' ir sin catscha biala.“
Teila verda il barun termetta
E dus artgs ad ellas sin lʼ insletta
55 E paliats ded aur per far la catscha
Sin utschals en caglias de vinatscha.
Ils mattets han tschaffen grond d' emprender
De sittar sin peis e giu en venter,
E las mummas van cun els la sera,
60 Cura ch' ils utschals de primavera
Ein turnai sin l' insla tut quieta
E ruaussan ô da biala veta. —
Tras ils pegns ei trai in' aria fina —
Sur il lag, la selva, va la glina;
65 Sco d' argient terlischa l' aua clara —
Sco en siemi stat dormend la tiara;
E las giuvnas ledas pon cantar
Sco pli baul puspei e selegrar;
Lur canzun resuna dultschamein
70 Sur las undas ora levamein:
„O rossignol, cun clar accent,
Ti pos cantar plein legherment
Atras la notg carina,
En laud dil tschiel, enstagl d' utschals,
75 Che dierman tuts en cuolms e valls
El clar de biala glina.
Neu dagl uaul igl echo spert
Rispunda tier tiu dultsch concert
Atras la notg sereina;
80 Las steilas si el tschiel sbrinzlont
Quietamein tral camp schi grond
Van en splendur compleina.
O rossignol, car cantadur,
Lein far s' alzar in cant d' amur
85 La notg schi ruasseivla,
En num de tuts, che dierman bein,
Fin che l' aurora claramein
Retuorna ventireivla.“ …
Clar - verds ei il funs dil lag schi bi,
90 Aua tievia nescha sut ensi.
Ils mattets il di ston lu emprender
D' ir en l' aua, bratscha, combas stender,
Senudond el lag entuorn la riva
Temps de stad en l' unda solegliva.
95 Cul ponn verd las mummas han cusiu
A scadin dils mats in bi vestgiu
Gronds e viscals, san els senudar
Ed il lag de Cauma traversar. —
Or el mund quels han uss ir voliu,
100 E commiau dall' insla han els priu.
Per memoria han las mummas dau
Ina spada d' aur cun tagl giezzau
Sil viadi, supplicond scadin —
De numnar lur mummas a negin.
105 Ils compogns, amitgs, per la vallada
Giuado ein î purtond la spada.
Lunsch egl jester ein els viagiai,
Ed in di els ein lu arrivai,
Nua che las vias sespartevan;
110 Era els sesparter leu vulevan.
Sper in ruver vegl han els catschau
Ina spada el tratsch umbrivau;
Ed els ein seschai giu leu aschia,
D' en in onn turnar tier quella via —
115 Muossi lu ruina quella spada,
Seigi quei de prender sco visada
Ch' igl amitg, che tuorni saunamein
Leu gl' emprem, dueigi spertamein
Dar agid a l' auter sin tschei maun,
120 Sco glei de gidar il concarstgaun. —
Mintgin va sin quei per ina via
Cul pertratg de star de plaid aschia.
Quel che va pli lunsch sin la vart dretga,
Vegn en in marcau ed ei perdetga,
125 Co la gleut ha leu malencurada
Per la feglia nobla disgraziada:
„In dragun ha quella transportau
Egl uaul ed en in liug zuppau.
Sia veta vul negin rescar
130 Per dal drag la paupra liberar.
Tgi che vess en quei combat success,
La princessa biala obteness.“
Quella nova auda nies compogn,
Ed el tratga: „Jeu vi dar domogn!“
135 … Enten pugn el siara sia spada,
Egl uaul el va en cavalcada,
Era siu balester cun paliats
Pren el cun fidonza els combats.
El vegn tier la tauna maluardada,
140 Ed il drag cun alas quella gada
Ha de far cun in campiun de vaglia —
E bein baul entscheiva la battaglia.
Siu paliet ded aur el po semtgar
Sil balester, cun inschin laghiar,
145 Bein avon ch' il drag futiu sgarscheivel
Possi neu sgolar pli demaneivel. —
„Returnei, ser drag, la nobla feglia!“
Clom' il cavalier de buna veglia,
„Dei, schiglioc vus tucca il castitg,
150 Jeu sun cheu per vus sco inimitg!“ —
Il dragun sesaulza per sgolar,
Mo nies mat sa cun paliats sitar,
El laghegia fin e bein gartegia;
Ord ils egls dil drag ei ferm camegia:
155 Tucs el cor profund igl inimitg,
Po en l' aria buca star pli ditg,
Culla spada dat il bien schuldau
Al curdau uss fridas giu pil tgau.
La princessa vegn tier siu spindrader,
160 Liberada da quei drag e lader. —
Bials ligioms lur cors han reuniu,
E ventira ha quei pèr gudiu. — —
Mo il prenci niev in di ei ius
Egl uaul, che fuva smaledius,
165 Per sittar utschals, che contan bein,
Sco sin l' insla sper il lag serein.
En la selva tut en inagada
Ves' el ina femna strapazzada:
Quella mira stagnamein giun plaun
170 Ed enquera leu zatgei cul maun.
„Tgei veis pers?“, domond' el la veglietta,
„Miu ani ded aur ei daus ord detta.“
Survetscheivels ei il giuven staus —
Mo per siu donn, memia sesbassaus.
175 Encurrend per ella igl ani —
La veglietta, sevolvida vi,
Streha ses cavels ded aur empau
Culla torta, ch' ella ha semtgau. —
En in crap de marmel ei il retg
180 Semidaus en in moment anetg!
Ussa ei in onn vergaus depi,
Ch' ils cusrins egl jester eran î,
Sespartgend, prendend diversas vias,
Mo salvond las bunas simpatias.
185 Quel ch' er' ius da maun seniester, vegn
De retuorn, ses pass el liug retegn —
Sut il ruver stat el tratsch la spada —
Cun ruina sil maun dretg curclada:
„Sventiraus zanua ai miu frar,
190 En agid ad el jeu vi marschar.“
El marcau dil prenci el arriva,
Vegn retscharts cun curtesia viva;
La princessa tegn el pil mariu —
Schi precis semegli' el il svaniu!
195 Mo il frar, prendend la sia spada,
Che spartgescha el da la quinada,
Senza dir pertgei, el va navenda,
En la selva stgira el serenda. —
La veglietta leu vul strianar
200 Era quel, che vul spindrar il frar.
Mo il cavalier il fatg capescha —
Alla stria stagn el ordinescha:
„Co spindrar il prenci, di a mi,
La cavazza schlioc fend' jeu a ti.“
205 Ina torta porscha la veglietta
Al signur mussond cun sia detta:
„Silla crappa marmel dei la frida,
Sil moment vus obtenis
urbida!“
Quei fa il compogn. Pren mir' il frar,
210 Tuorn' en veta senza s' entardar!
Selegrond els tuornan el marcau,
Ina fiasta han els celebrau.
Agl amitg ei stada confidada
Da siu prenci biars onns la schuldada.
215 Ils cusrins amitgs ein semper stai,
Mo tier l' insla ein els mai turnai.
Morts ei il barun pilver daditg —
Mo il Crap de Flem stat aunc sul vitg.