Poesie friulane/Vilòtis di guère/La moróse
 |
Questo testo è completo. | |
Ercole Carletti - Poesie friulane (1920)
La moróse
| ◄ | Vilòtis di guère - Mònt di Crôs | Vilòtis di guère - Autùm | ► |
La moróse.
Còme ué, jère la sagre:
còme usgnòt, j’ ài fevelâd:
jé mi à fat boçhe da ridi,
jò stentavi a pijà flâd.
Chèl rizzòt denànt dal vóli
mi parève dut àur fin;
je ògni tant lu drindulave,
cui sò èstro di murbìn.
Vin balâd la prime danze,
e j’ disèj: se tu mi vûs,
tu sarâs la mé sposine!
Cussi sin impromitûds.
E chèst an? Ne bal ne mùsiche,
no nus mànçhin dal sigùr:
viulins, fusètis, scràzzulis....
dome un tic masse tambùr!
Ma chèl rìz, chèl rìz in bande,
a pensàj’, mi fâs dispièt:
’uéj sperà pur che m’al salvi,
platâd sòt dal fazzolèt.