Pagina:Rivista italiana di numismatica 1893.djvu/251

220 emilio motta
actum fuit, quod solutio deberet fieri in argento ab eo tempore isti Sexini novi erant, seu fuerunt in uxu citra, quod dando Sexinos sexaginta quatuor prò quolibet Floreno, qui nunc expenduntur prò Quatrinis sexaginta quatuor, debitor sit, & esse intelligatur liberatus, & idem intelligatur de quolibet genere Monetae promissae tempore cofractus, singula singulis referendo. Si vero promissio solutionis fiendae non reperiatur fore facta cum expressione alicujus generis monetae, sed solum fit facta promissio in Florenis valentibus sol xxxii Imper. prò quolibet, vel in lib. Imper., etc. tunc et eo casu liceat & licitum sit debitoribus solvere debentibus dare, & solvere prò quolibet Floreno promisso sol. xxxij Imper. ex Imperialibus, qui appellantur Bissali, ad rationem duodecim Bissolorum prò quolibet soldo, & prò qualibet libra Imper. soldos viginti Bissolorum ad rationem xii Bissolorum prò quolibet soldo, ita & taliter quod prò talibus solutionibus factis, seu fiendis creditores ex causa talium venditionum factarum nihil amplius petere vel requirere, seu exigere possint»). — De quali Moneta fieri debeat restitutio Depositi. — Qualibet fieri debeat solutio mutuorum. — Quale fieri debeat restitutio Dotium, — Qualiter fieri debeant solutiones Datiorum.

80. — 1410, gennaio 6, Milano. — Decreto perchè i mercati ed i contratti si facciano in moneta e non in ducati, cioè in fiorini da soldi 32, od in lire da soldi 20, altrimenti non siano ritenuti validi [Reg. Panig. B, 123 t. — Bellati, Mss. citati].

81. — 1410, gennaio 9, Milano. — Decreto per il quale è ordinato che i pegioni e gli ottini si debbano spendere per un certo prezzo, e cioè il pegione non oltre 18 imperiali, e l’ottino non oltre 8 imperiali, essendo già ecceduti nello spendere a 19 e 9 imperiali [Reg. Panig. B, 125. — Bellati, Mss. citati].

82. – 1410, gennaio 12, Milano. — Decreto con cui è vietato di alterare, fondere, o tosare le monete, é disposizioni pei banchieri cambisti, nel Broletto di Milano [Reg. Panigarola B, 125 t. — Bellati, Mss. citati].

«Primo, quod non sit aliquis campsor, bancherius, merchator ncc aliqua allia persona cujusvis status, gradus, conditionis, di-