Da vint ann o poch pu s’ha tiraa in ari 65Qui besascionn de Strenn;
Che hin on’imbrojadura
Fada de majstaditt e carta dora,
Goff de sott e de sora,
E de dent fior de asnad: 70Ultima cortellada in mezz al cœur
A sta letteratura
Che se strusava là come dio vœur
Già bella e marscia e tisega in terz grad.
Quanta gent che spettascia on marenghin 75Per ona strenna cialla!
E se gh’è on liber de talent, ghe calla
Quasi semper tre svanzegh a on fiorin.
Dirii che gh’è di strenn
Che gh’ha in spegginna parentell de pes, 80E ghe scriv denter fiorettonn de penn.
Sì? me rallegri tant: feven bonn spes.
Domà che miss là a mucc
Paren tapponi tucc:
Via vun l’alter, tran giò ona filastrocc 85In prosa o in vers, che fan on mesturon
Senza color nè forza nè intenzion.
Quest loda l’astinenza e quell la ciocca;
Vun ved bianch, l’alter negher;