Pagina:Porta - Poesie milanesi.djvu/190

(*)LA COLAZION

Oh don Peder! — Oh el me don Romuald!
Come staal? — Stoo benissem mi; e lú? —
Discreltament anch mi — Sèntel sto cald?
Marcadetta se’I senti! no en poss píi;
Rivi adess de l’offizi a Sant Caloss,
E son bagnaa che pari staa in d’on foss.

— Lá, donch: che’l vegna chi, se l’è sudaa;
Chi, chi, lontan de l’aria, el me don Peder —
Grazie tant! — Hai giamo cicolattaa? —1
Nò signor, hoo bevuu on agher de zeder
Con dent on para de bescott delfgerlo —2
Mo bravo lú! la colazion del merlo!

Bottega!... el cicolatt! — El fa beli di,
Don Romuald, a scoeudes3 i caprizi:
Lú el guadagna, lú el va de chi e de li;
Ogni bott lú el pelucca4 on quai offizi;
Ma mi con quella messa di des or,
Hoo pari a sbatt, no me capponi on bor5.
.    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    
.    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    


NOTE.

  1. cicolattaa: presa la cioccolatta.
  2. bescott del gerlo: scherzevole per dir pane che il fornaio portava colla gerla.
  3. scoeudes: soddisfare.
  4. pelucca: pilucca, cioè ha la fortuna di intervenire alle esequie retribuite.
  5. capponi on bor: prendo un soldo.