Pagina:Pasino Locatelli - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto bergamasco.djvu/61


CAPO XIV. 51


54 E ’ndac in del sò pais, a l’insegnaa in di sinagoghe de lur, in manera ch’i restaa stöpic, e i disia: Do’töel mai costü sta sapiensa, e sti miracoi?

55 No èl fiöl d’ön artezà? No èla so mader colé, che la sciama Marea, e i sò fradei colur, ch’i se ciama Jacom, Giosep, Simù, e Giüda:

56 E nos’troele töte tra de nu i sò sorele? Da doe doca èle egnide a costü töte ste robe?

57 Ei era scandalizac de lü. Ma Gesü al gh’à dec a lur: Ü profeta a l’èmiga sensa onur, föra che ’n del sò pais, e’n de la sò cà.

58 E ché l’à miga fac tace miracoi, in grasia che lur a i credia miga.


Capo XIV.

Q

UEL tep Erode ol Tetrarca al senté la gran nom, che’l s’era fac Gesü:

2 E’l gh’à dec ai sò cortigià: Quest l’è Gioan ol Batesta: lü a l’è resüsitat, e per quest lü al ga ol pödì de fa i miracoi.

3 Perchè Erode l’ia fac ciapà, e ligà Gioan: e ’l l’ia metit in prezù in causa de Erodiade moer de sò del

4 Perchè Gioan al ghe disia: Te pödet miga tegnit costé.