Pagina:Le opere di Galileo Galilei VIII.djvu/196

198 discorsi e dimostrazioni matematiche


percipere possumus; mente concipientes, motum illum uniformiter codemque modo continue acceleratum esse, dum temporibus quibuscumque acqualibus aequalia ci superaddantur celeritatis additamenta. Adeo ut, sumptis quot cumque temporis particulis aequalibus a primo instanti in quo mobile recedit a quiete et descensum aggreditur, celeritatis gradus in prima secunda temporis particula acquisitus, duplus sit gradus quem acquisivit mobile in prima particula; gradus vero quem obtinet in tribus temporis particulis, triplus; quem in quatuor, quadruplus ciusdem gradus primi temporis

ita ut (clarioris intelligentiue causa), si mobile lationem suam continuaret iurta gradum seu momentum velocitatis in prima temporis particula 10 acquisitae, motumque suum deinceps aequabiliter cum tali gradu extendoret, latio haec duplo esset tardior ca, quam iurta gradum velocitatis in duabus temporis particulis acquisita obtineret. Et sic a recta ratione absonum nequaquam esse videtur, si accipiamus, intentionem velocitatis fieri inata tem is extensionem; ec quo definitio motus, de quo acturi sumus, talis accipi
Motum aequabiliter, seu uniformiter, acceleratum dico illum, qui, a quieto recedens, temporibus aequalibus aequalia celeritatis momenta sibì superaddit.

SAGR. Io, sì come fuor di ragione mi opporrei a questa o ad altra definizione che da qualsivoglia autore fusse assegnata, essendo tutte arbitrarie, così ben posso senza offesa dubitare se tal definizione, concepita ed ammessa in astratto, si adatti, convenga e si verifichi in quella sorte di moto accelerato che i gravi naturalmente descendenti vanno esercitando. E perché pare che l’Autore ci prometta che tale, quale egli ha definito, sia il moto naturale de i gravi, volentieri mi sentirei rimuover certi scrupoli che mi perturbano la mente, acciò poi con maggior attenzione potessi applicarmi alle proposizioni, e lor dimostrazioni, che si attendono.

SALV. È bene che V. S. ed il Sig. Simplicio vadano proponendo le difficoltà; le quali mi vo immaginando che siano per essere quelle stesse che a me ancora sovvennero, quando primieramente veddi questo trattato, e che o dall’Autor medesimo, ragionandone seco, mi furon sopite, o tal una ancora da me stesso, co ’l pensarvi, rimosse.

SAGR. Mentre io mi vo figurando, un mobile grave descendente partirsi dalla quiete, cioè dalla privazione di ogni velocità, ed entrare

27. alle proporzioni, e, 8 —