Pagina:Latini - Il Tesoro, 3, 1880.djvu/566

562

Disperdat Dominas universa labia dolosa, (et linguam

magniloquam (Ps. XI, 4.)

Disse lo profeta: Disperda Dio tutti li dicti di inganno, e le lingue malparlanti (Albertano, Up. cit.

Ubi tuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est liumilitas, ibi et sapientia (Prov. XI, 2.) Colà dov’ è superbia, quivi è contumelia, e colà dov’ è umilità, quivi è sapienza (Albertano, Op. cit.)

Objurgatio et injuria annullabunt substantiam, et domus quae nimis locuples est, annullabitur superbia (Eccli.XXI, 5).

Si ascenderit usque ad coelum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit, quasi sterquilinium in fine perdetur (lob. XX. 0).

Odibilis coram Deo et hominibus superbia, et execrabilis omnis iniquitas gentium (Eccli. X, 7).

Capitolo XV.

Vedi curioso aneddoto. Scrive il Giamboni: Piero Alfonso disse: Dell’amico che tu hai assaggiato, sì ti provvedi una volta come di inimico. Brunetto aveva scritto: Por les amis que tu n’as esserès, te porvois une foiz des anemis, et mil des amis; car par aventure li amis devenra ennemis. Pietro Chabaille soggiunge: Ce passage est tellement obscur, qui il nus a paru indispensable de transcrire le texte même de Pierre Alphonse. Le voici: Propter amicos