E per testimonj a pièro1
Giambatista e Nicolà.
L’andoman a s’ son levasse
Tuti tre sul fè del dì,
A son d’una desgragiasse
E marcià a fesse vestì2.
Una del color d’anguilla,
L’autra del color del breu3
E la tersa l’han vestita
D’un garnao tra verd e bleu4.
Tre dì apres a son sposasse
Chi l’avria mai credù?
E le nosse, ch’a son fasse,
I’han costaie pì d’un scù5.
Turni l’ past cola brigada6
Dop’aveie tafià pro7,
S’artirer8 a la sfilada,
Sodisfà de coi ragò9
Coste nosse e sti mariage
Fait ansem li su doi pè.
L’han fait riè ant10 col vilage,
Tuti quanti a stranbalè
A l’aviò le livrèe
Del color di fricandò,
E le gent dant le butèe11
Tutt surtiò a feie di oh12.
L’andoman matin andèro
Sentì messa vers mesdì,
E ni pì ni manch al’ero
Ancor tuit mes’ancutì.13
- ↑ pigliarono.
- ↑ a farsi vestire.
- ↑ brodo.
- ↑ blò.
- ↑ scudo.
- ↑ quella brigada.
- ↑ dopo aver mangiato a crepapancia.
- ↑ si ritirarono.
- ↑ ragout.
- ↑ anzi.
- ↑ botteghe.
- ↑ tutti uscirono a far degli oh!!
- ↑ pien di sonno.