Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/145

25Tiel prau de lieurs jeu mon bugent
Naven dal mund sferfatg,
En quei asil aunc innocent
Ha l’ olma avantatg:
Anflond puspei la pasch scatschada,
30En la caplutta isolada.
La cruna de matgs.
Sin combra sur la stiva
Sin cruna solegliva
Ti vesas matgs en flur:
Entgins ad ault sestendan
5 Abass las neglas pendan,
Riend en lur splendur.
Tgi ei la possessura,
La matta de premura,
Che ha tratg si ils matgs?
10La feglia vegn ludada
Dals ruogs leu en parada,
Dals brumbels schi bufatgs.
Sin combra ella arva —
Cul bratsch de ferma gnarva
15Tonsch’ ella en mintga plaz,
E dat de beiber aua
E las fadetgnas schaua,
Mintgin survegn in caz.
Leu denter cameratas,
20Plontettas delicatas,
La matta fa pertratgs:
„Fluri, flurettas mias,
Vus deis a mi legrias
Ed auters avantatgs.
25Vus neglas cotschnas finas,
De fatschas schi carinas,
Salvei la bun’ odur:
Uss vegn la perdunonza,
E lu nus vein speronza
30D’ ornar in bi signur.“
Mes lungatg.
(Nach Igl Ischi, S. 28, 1915.)
Plaid romontsch, eis bein de casa
En las valls dil vegl Grischun;
Co tiu sun sonor serasa,
Dat perdetga la canzun.
5 Vierv matern, empriu en tgina,
Astgas mai a nus muncar;
Orda nossa patri’ alpina
Mai selais ti bandischar.
Praus ed acclas e pastiras
10Per romontsch per tut numnein;
Vegl romontsch san las cultiras
Dapertut sper Inn e Rein.
Ed ils cors per viarv’ artada
Sentan dultscha affecziun,
15O faviala carezada,
Viva en tiu ferm cantun!
Montognards en libra Rezia,
Stei tiel plaid original;
Patgnas - mel dat plein dultschezia
20Vierv roman, igl immortal;
Dalla tgina alla fossa,
Neu cun nus, car plaid sonor,
Ferm unius cun patria nossa,
Stai, romontsch, en spért e cor!