Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/390

380 Caspar Bardola

E que per lur amur e lur disturbo,
Avü con nus püs vottas con cussaigl,
Rapport a visiuns da fanatismo,
Pro’ l che nos spiert ed anim er in sbagl;
Sco svess sclerind e’ ns comprovand raschun
Sur tots raquints da superstiziun.
Usche cha totas eschan surleivgiadas
Da tants penibels, trists resentimaints
En’ s gloriain sco ormas fortünadas;
Perciò ’ls repet, meis vivs ingraziamaints!
Daplü am chatt’allur’eir obliada,
Da’ ls giavüschar dezaintamaing perdun,
Scha nus ans vessan forza deportadas
Qua disfident incunter lur raschun.
Eir sch’els avessan bun motiv lapro,
Giavüsch, ch’els non as piglian in ofaisa;
Nos sexo ha quel debel e quel far,
Perque als rov, ch’els vöglian perdunar.

Lanz. Ofais? Nà nà, nus eschan plü pacifics,
E spera pro düsads a comportar;
Uschgliö, co’ l sexo bel füss fich difficil
Ün di intèr in pasch da’ ns abinàr.

Güst. Las perdunàr ais chosa fich ligera,
Svess invlidàr vögl eu, scha que güdess;
Però pro quel chi aud’e non refletta,
Ais vegl’istoria saimper be listess.

Cresc. Na nà, signur, nus eschan tot müdadas,
Siand convinctas, ch’els han la raschun,
Eu dun meis pled, ch’üngüna plü non bada
Sün simils dits da superstiziun.

Corina. Eu eir il meis, siand ch’eu sun persvasa,
Cha supernatüral non chatta lö.
E quel, chi propagescha simla chosa,
Ais ün „stival“, privà d’inclet e cheu.

Paulina. Scha tot da’ l pled, schi eu dun la parola,
Ch’eu simlas chosas plü non vegn a crair,