Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/355


Las Strias, Superstiziun e fantasia 345

Tagliaint’ed indolenta da spavent,
Chi blasma ledscha, uorden ed offenda
Ad ogni ün, chi vain con ell’ardaint.
Sot quistas circonstanzas e deblezzas
Podeivan güst quists duos as combinar,
Stant simil a consimil agredescha;
Usche s’han els chattads e fan eir pèr.
Tant plü fan pèr, siand as sumaglievan
L’ün nair e pitschen, l’oter pitschen nair,
D’ün ram tot eister, sco cha lur chavazza,
Non hà nell’Engiadina tschep ne schlatta.
Durj, il figl, paress ün mat passabel,
Narras-ch e vöd listess, amò real;
Però siand ch’el ais solet l’hertavel,
Dubit, ch’el üerta tot conciò eir l’aigl;
Allura che’ s po far con quel giuvnet:
Rovar a Diou, ch’el reist’almain solet,
Usche cha da quist tschep e simla razza,
Non possa qui’ s multiplichar plü schlatta.

Corina. Quant füt eu fortünada, char’amia
Da podair gnir con tai hoz a discuors,
Per conversar fra nus da compagnia
Sur chosas, chi desidran ün succuors;
Pro’ l chê poss dir, cha tia eloquenza
Sa schioglier tot uschè concis e clèr,
In möd tant penetrant, cha dubitanza
Non nascha plü, siand del tot persvasa.
Teis sguard ais franc, schi quasi infallibel,
Teis pled vardaivel, pür sco’ l cler solai,
Usche ch’eu sun completamaing convincta
Sur tot ils clerimaints qui dats a mai.
Schabain ch’eir eu qua circa m’impisseva,
Cha maiser Gian füss sgür ün egoist,
Però dafatt’uschè non calculeva,
Ch’el füss capace simil, sco tü’ m disch.

Paulina. E pür, sta tschert, ch’eu sgüra non mentisch
Nemain ün pled sün tot que ’t’ha descritta.

Corina. Laschain l’homatsch dimen’a seis chaprizi,