Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/260

250 Gian Fadri Caderas

Nun hest pruvò il led chi svaglia,
10 Nel cour il cling d’ün ester sain?
Lontauna vusch d’ün cher somaglia,
Chi sur muntagnas a te vain!

Mê hest pruvò increschentüna?
Allur’ cognuoscher nun post brich
15 L’amur, chi lia all’Engiadina,
Chi da bgers ans nun la vzet brich!

1857.


[p. 31] San Gian, sper Celerina.

Tranquil löet, eau t’am at vair la saira,
Tres pallids razs d’ la glün’illuminò:
Eau t’am at vair al gnir d’ la prümavaira,
Cur il godet da verd t’ho curunò.

5 Eau t’am at vair, cur cha l’utsché as pina
A fabbricher sieu gnieu nel vegl clucher,
El porta vita aint in la rovina;
Da trills e chaunts fò l’ajer resuner.

Sü nell’otezza l’utschein dechaunta,
10 Algrezcha, vita ün durò avgnir;
E giò nell bass d’ la mort la fotsch tagliainta
Pü d’üna flur tschunchet e fet melnir.

Staziun riainta d’ pêsch ed armonia;
Eir eau sun staungel e voless poser!
15 Be pochas fluors avet la vita mia
E quaistas pochas gettan bod s-chanter!

1877.


[p. 37] A ma mamma.

Daspö quatt’ l’ans tü posast, chera mamma,
Daspö quatt’ l’ans nun od eau pü tieu pled!
Invaun mieu cour, invaun mi’ orm’at clamma,
Nel spaz’immens as perd’il sbreg da led!

5 Desert il tet, deserta la chesetta,
Serrò il cudesch da divin favler;
Il baunch ais vöd e mütta la stüvetta,
Da quella chera, müt il dutsch tschantscher!