5 Il villanêt scheva: perche non sun rich?
Tü crudel destin tüm turmaintast fich, fich.
Ün iuven, oh bêl! cun sguard d’angelêt
Amablamaing prol villan s’approsmêt;
Chavês sco l’ôr veval, vestì alv brillaint, 10 Cun vusch suonora schèt el il seguaint:
Diou t’ güda! turmainta taglialegnêt
Ta vögl’addemplirla m’es fich grônd dalèt.
Dim che tü plü bramast, t’ vögl felicitar
Tü post giavüschar, tot vögl t’accordar. 15 Il pover villan da prinzip’as stramit,
Spèrt s’ fêttal curasch’e pro l’angel el it,
Sa veglia chapütscha ió d’ chê la piglêt,
Ed ils seguaints plêds al iuvnêt el il schêt:
Amabel bel iuven, tü angel ió d’ tschél! 20 Teis plêds amuraivels dutschs sun plü cò mél
Scha vairamaing am vost felicitar,
Schi fa que ch’êu tóc, ch’in ôr vegn’as müdar.
Il iuven tschelest a quest rö s’ riaintêt;
Cun bichêtin d’ôr al villan il tócchêt.
[p. 93] 25 Jent vêssa, cha vêssast megler giavüschà,
Addempli gnarà, que ch’ast pronunzià.
Tals plêds usche schônd, il iuvnêt subit
Vêrs tschel as ôzêt, e dal mónd el s’ partit.
L’Arabia non ha dels profüms usche fins, 30 Sco quels chi laschêt il ivnêt dels divins.
Diou grazia! esclamêt il pover villan:
Va sciür! plü non t’ bsögna per gudagnar pan. —
Subit dêttal prova per a s’atschertar;
Ün rôm da quel ruver iêtal al tóccar. 35 Toccà ch’el l’havêt, schi il rôm as storschêt,
Il grev pais dell’ôr il trêtió e ’l rumpêt.
Las glandas, (frütta) las föglas, mansinas e rôm
Tót era pür ôr rifletai che mammôn (ricchezza)
Allgrezias, o Segner! sun rich, vegn a chà,
