Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/216

202 Volkslieder.

Dat ardi(n)[m]aint, cusalg, agiüd,
Cheus ha survgni con sia virtüd
La nöbla libertade.

85 Tras la buntad, agiüd da Deis,
Quel grond thesaur haun els survgni,
Eir con gronda dolure,
Et tras sia gratia et seis aiüd
Haun els quel bel thesaur mandgüt
90 Cul saung, daners, doluorse.

Eir dalas gueras fain mentiun,
Acio chi sapchia quia scodün,
Sapchien et eir qui vezen,
Cun chie dolur et martriar
95 No vain tgniü quellas acquistar
Et ano imiteschen.

Lur taphardat in cas da bsöng
Far vera et rumpai vo al sön,
Vo, ils nos suxesuorse
100 Vaglai, guardai la libertad
S’ pudair mantegnir in tuots grads
Sco haun vos padernuorse.

Daners, fadia, cuost, lavur
Non spargniarai a’ quia inglur,
105 Saiad taphra suda
Incuntra quels, chi vo dscherdchiesen
Da libers subgiets sfar vulessen,
Stat scunter quela braiada.

Heindrich (n)[v]on Verdenberg nomna
110 Qual sa via dvart n’hai manzuna,
Cun forsa ha prova al prüme,
Quels d’ Schons a’ vulair dumaschiar
Fond pisser amo plü da far
Nempe da sdrür las lias;

115 Et a Grischuns a far morir,
Lur libertads lair inpitschnir,
Ad els eir suotameter,