Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/196

188 Il Cudisch da Priedis

chei ei pli custeivel ca la beadienscha. Quei ven à parer à vus, cunzunt à quels, ca renten lur cors sin caussas dilg mund, à tengian questa vitta a schi zunt char, ünna causa straunia, à vengian a gir, cô pô quei esser? Parchei ca la mortt fa bandunar, la rauba, praus ad êrs aur argient, tutt quei ca nus vein, ei quei pia bien, ei quei bucca mal.

La mortt fa bandunar honur ufficis, grandezia. Ei quei pia bien, ei quei buca mal. La mortt fa bandunar tuts dallegs, tutt legrament. Ei quei pia bien, ei quei bucca mal. La mort fa bandunar la patria, casa, cuortt, ilg mund, a tutt quei ch’ei lient. Ei quei bien, quei para à nossa carn mal. La mort fa bandunar noss chars amigs, babs à (f. 62b) mummas, marieus, mulgiers, ufants, frars, sarrurs. Ei quei bien, quei par à nossa carn mal. La mortt fa bandunar tutt, ella prenda navent tutt nossa sanadad, bealtezia à vassida, l’udida, ie la prenda la vitta. Chei ei pli niebel sutt il solelg ca la vitta, ei quei bien, quei para à nossa carn mal. Mes chars scha iau plidas quei da mamez, scha vangissan ünna partt vess à crer. Mò soing Ian scriva er bucca da sasez, mo ün Aungel clamma giu da tschiel, er bucca da sasez, mô tras dar ent dilg spirtt da Deus â gi, beai en ils mortts, ca mieran ent ilg senger. Dad uss anvia, mireit la mortt ei bucca mala mò bunna sallideivla, gi ün aungel da quei meine ei er soing Paul, ilg qual ei staus traigs antraquan ent ilg tierz tschiel, ad ha vieu la granda beadienscha dils uffants da Deus, ad ha pasau ancunter las caussas da quest mund: A chei ha ell gig? Ell ha gig, ch’ell salvig tuttas caussas, par dann à par scuvadiras ie par ladim, par ch’ell possig gudingiar Christum (f. 63a). Cun tutt searra ell giu à gi, morir ei mieu gudaing. Par ca vus antallgias andreg, scha duveits saver, ca la mortt ei par saseza mala, schnueivla, denter tuttas caussas starmantusa, parchei ca ella ei ün uvelg dilg puccau, la schieuda a straf dilg puccau, cuntutt numa Paulus la mortt nies anamig. Lau speras considerei à pasei ampaug, chei ils uffants da Deus bandunen, à chei els afflen ancunter, scha vangits ad ancanuscher, ca la mortt ei ad els bucca mala, mò bunna à sallideivla.

Enten la mortt bandunnein nus bein rauba dilg mund, ünna vanitad, mò nus ratschavein ancunter ils scazzis dilg raginavel da tschiel, ils quals vargen tutt ils scazzis da quest mund; enten la mortt bandunein nus bein honur grandezia, ufficis, ünna vanitad, mo nus ratschavein ancunter la gliergia ad hanur ca Deus ha parrigiau lau si en tschiel. Enten la mortt bandunein nus babs a mummas, mò nus vangin tiers ilg perpetten Deus, nies buntadeivel bab à scaffider. Enten la mortt bandunein nus bein marieus mulgiers (f. 63b) uffants parrents ad amigs, mò nus mein enten la compangia dils aungels, dils patriarchs, prophets, apostels, à tuts beaus, à da noss parents, ad amigs, ils quals ean y avant à nus, quei ei bucca