Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/163


Novellen 139

agl ustier, di quel ad ella, ch' ella duessi spitgar empau. El va en e di à sia dunna: „Cheu ora eis ei ina paupra giuvna, che ha ne paun ne lavur. Quei para aber ina brava giuvna. Nus havein nagins affons e pudessan prender si quella sco nies affon, essent che nus havein rauba avunda! Sia dunna ei da quei contenta; la giuvna vegn prida si. Ei vegn fatg ina 5 scartira, nua ch' ella empermetta de star adina cun els; persuenter duev' ella daventar l' artavla de lur gronda rauba. Els han schau ira quella giuvna, cun il num Maria à scola e quella ei carschida siadora ina gronda, bialla e perdertissima giuvna; aschia ch' ell' era lur legerment e consolaziun.

In quart ura daven da quei marcau steva in grond e bi casti. Quel 10 era habitaus d' ina grova cun siu solet fegl, in giuven e brav grov. Biaras gadas haveva la grova intimau siu fegl de maridar; mo quel fagieva plaunsiu. … Mintga di visitav' il giuven grov l' ustria, nua che Maria era. Plaun a plaun ha el pegliau per la giuvna Maria affecziun et el ha concludiu de domondar quella per sia spusa. Essent el lau in di, vegn el en cuschinal 15 tier Maria e domonda quella, sch' ella volessi bucca maridar cun el. Quella aber rispunda: „Pertgei fan Els beffas cun mei? Sai jeu bein, ch' jeu, ina paupra matta, sai bucca daventar dunna d' in grov!“ El aber sinzerescha, … ch' ei seigi ad el datschiert et el seigi sedecidius de prender ella per dunna. Cheu declar' ella al grov, ch' ella fussi zvar disponida de 20 daventar sia consorta; quei sapi aber bucca tgiunsch daventar, havent empermess … agl ustier e sia dunna en scret de star aschi ditg, sco els vivian, cun els. Seigian aber quels cuntents, sche vegli ella da cor bugien daventar sia consorta. Ella va tier igl ustier e sia dunna e raquenta il fatg, sco el stetti. Quels ein stai de quei fetg contents e dian: „Ti has zvar 25 empermess à nus de star adina tier nus; mo ad ina semeglionta ventira volein nus bucca far encunter e dein nies consentiment.“ Cun legerment relatescha Maria al giuven1 grov la risposta digl ustier e quel dat ad ella sin la letg sia atgna cadeina d' aur e siu ani, ch' el haveva en det schent: „Quellas duos caussas dueian mai vegnir separadas da tei; e quellas conserva 30 … per adina sco ils dus pli gronds scazis!“ Gleiti suenter ein las nozas vegnidas celebradas pompusamein. Maria ei setratga en il casti de siu mariu e viveva cun quel en compleina ventira. Il giuven grov visitava vinavon mintga di l' ustria dils benefacturs de Maria. Quels empraven savens, co ei mondi; et il grov respondeva adina cun la medema consolaziun, 35 ch' ei mondi stupent e che Maria seigi in' excellenta consorta. Quella ventira dils dus consorts ha finalmein leventau el cor digl ustier gretta e scuidonza et el ha entschiet a dir al grov: „Bucca secugliuna, o grov; pertgei Maria ei bucc aschi brava, sco ti manegias! Ella ei faulsa e cugliuna tei.“ Il grov aber voleva quei nuota crer e sincerava, che nagin hagi ina pli brava 40 e fideivla consorta, ch' el e ch' el volessi metter paga il siu tgau, che quei, ch' el creigi, seigi ver. Il plidar leischen digl ustier haveva tonaton saviu metter el cor dil giuven grov il sem della disfidonza enconter sia giuvna

  1. ed. giuveu