Pagina:Antonio Picozzi - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto milanese.djvu/86

72 S. MATTEE.

el padron l’ha daa orden de vend lu, soa miee, i fiœu, e tutt quell, ch’el gh’ aveva, per pagà el debit.

26 Ma el servitor ingenugiandes, el le pregava, disend: Abbia pazienza, che te daroo tuttcoss.

27 Essendegh vegnuu compassion al padron de quell servitor, el l’ha miss in libertaa, e ’l gh’ ha perdonaa el debit.

28 Appenna via de lì el servitor, l’ha incontraa on servitor sò camarada, che ghe doveva cent danee: l’ha ciappaa per la gola, e le strangolava disendegh: Damm quell, che te me devet.

29 E ’l servitor sò camarada, in genœucc le pregava, disend: Abbia pazienza, che te pagaroo tutt.

30 Ma lu l’ha voruu nò: e l’è andaa a fall mett in preson, fin a tant che l’avess pagaa.

31 Ma veduu sto fatt i alter servitor, el gh’ ha faa tant mal, che hin andaa del padron, e gh’ han cuntaa su tutt quell, ch’era success.

32 Allora el padron l’ha ciamaa denanz de lu, el gh’ ha ditt: Servitor canaja, mì t’hoo perdonaa tutt el debit, perchè te see raccomandaa a mì:

33 Te dovevet minga donca anca tì avè compassion d’on servitor tò camarada, come mi gh ’ hoo avuu compassion de ti?