Pagina:Zibaldone di pensieri II.djvu/96: differenze tra le versioni

Nessun oggetto della modifica
Alebot (discussione | contributi)
m Edit by Alebot
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
ἡ ἀμαJία μὲν Jρασεῖ ς, ὀκνηρούς δὲ τὸ λελογισένον ἀπεργάζεται. ''Imperitia audaces, res autem considerata timidos efficit''. {{AutoreCitato|Plinio}} (Epist. IV.7).: ''Hanc ille vim, (seu quo alio nomine vocanda est intentio quicquid velis obtinendi) si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset? quamquam minor vis bonis, quam malis inest, ac sicut'' ἀμαJία μὲν Jράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει, ''ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa'' {{ZbPagina|597}} ''confirmat audacia''. S. Girolamo: (Epist. 126. ad Evagr). (cosí è numerata nella mia ediz. t. III, p. 31. a). ''Tuum certe spiritualem illum interpretem non recipies; qui imperitus sermone et scientia, tanto supercilio et auctoritate Melchisedek Spiritum Sanctum pronunciavit, ut illud verissimum comprobarit, quod apud Graecos canitur: imperitia confidentiam, eruditio timorem creat''.
<section begin=1 /><!--{{ZbPagina|596}}-->ἡ ἀμαJία μὲν Jρασεῖ ς, ὀκνηρούς δὲ τὸ λελογισένον ἀπεργάζεται. ''Imperitia audaces, res autem considerata timidos efficit''. {{AutoreCitato|Plinio}} (Epist. IV.7).: ''Hanc ille vim, (seu quo alio nomine vocanda est intentio quicquid velis obtinendi) si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset? quamquam minor vis bonis, quam malis inest, ac sicut'' ἀμαJία μὲν Jράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει, ''ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa'' <section end=1 /><section begin=2 />{{ZbPagina|597}} ''confirmat audacia''. S. Girolamo: (Epist. 126. ad Evagr). (cosí è numerata nella mia ediz. t. III, p. 31. a). ''Tuum certe spiritualem illum interpretem non recipies; qui imperitus sermone et scientia, tanto supercilio et auctoritate Melchisedek Spiritum Sanctum pronunciavit, ut illud verissimum comprobarit, quod apud Graecos canitur: imperitia confidentiam, eruditio timorem creat''.




{{ZbPensiero|597/1}} ''Stupeo'', o ''stupesco, stupefacio, stupefio, stupidus'', ec. coi composti, non solo si sono conservati materialmente nel verbo ''stupire, stupefare, stupidire'' ec. ec. ma se ben questi sono restati nella nostra lingua seccamente e nudamente, e senza il significato etimologico (che vuol dire, diventar di stoppa), come infinite altre parole delle quali resta quasi il corpo e non l’anima, tuttavia la nostra lingua conserva ancora per altra parte quella prima metafora, ''diventar di stoppa'', e l’usa familiarmente per ''istupire'' ec. sebbene non sia registrata nella Crusca (1. Feb. 1821). {{ZbPagina|598}}
{{ZbPensiero|597/1}} ''Stupeo'', o ''stupesco, stupefacio, stupefio, stupidus'', ec. coi composti, non solo si sono conservati materialmente nel verbo ''stupire, stupefare, stupidire'' ec. ec. ma se ben questi sono restati nella nostra lingua seccamente e nudamente, e senza il significato etimologico (che vuol dire, diventar di stoppa), come infinite altre parole delle quali resta quasi il corpo e non l’anima, tuttavia la nostra lingua conserva ancora per altra parte quella prima metafora, ''diventar di stoppa'', e l’usa familiarmente per ''istupire'' ec. sebbene non sia registrata nella Crusca (1. Feb. 1821). <section end=2 /><section begin=3 />{{ZbPagina|598}}




{{ZbPensiero|598/1}} Alla p. 591. Igitur initio reges (''nam in terris nomen imperii id primum fuit'') (cioè, il primo governo, ''le premier pouvoir'', come traduce Dureau-Delamalle, ''la piú antica signoria'', come traduce {{AutoreCitato|Alfieri}}, fu regia, vale a dire assoluta) diversi, pars ingenium, alii corpus exercebant: ''etiam tum vita hominum sine cupiditate agitabatur, sua cuique satis placebant'' (Cioè, l’egoismo non turbava l’ordine pubblico). Sallustio, Bell. Catilinar. cap. 2.
{{ZbPensiero|598/1}} Alla p. 591. Igitur initio reges (''nam in terris nomen imperii id primum fuit'') (cioè, il primo governo, ''le premier pouvoir'', come traduce Dureau-Delamalle, ''la piú antica signoria'', come traduce {{AutoreCitato|Alfieri}}, fu regia, vale a dire assoluta) diversi, pars ingenium, alii corpus exercebant: ''etiam tum vita hominum sine cupiditate agitabatur, sua cuique satis placebant'' (Cioè, l’egoismo non turbava l’ordine pubblico). Sallustio, Bell. Catilinar. cap. 2.<section end=3 />