Pagina:Varon milanes.djvu/87: differenze tra le versioni
Stato della pagina | Stato della pagina | ||
- | + | Pagine SAL 100% | |
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione|||89}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
dij, che la posseven sparmì, chal’era davantag, parchè al gh’era el ''c'', che bastava, e quant a mì em par chal avess reson: ma sgià che tutta Vuropa l’à in us, drovemla anc nun. |
dij, che la posseven sparmì, chal’era davantag, parchè al gh’era el ''c'', che bastava, e quant a mì em par chal avess reson: ma sgià che tutta Vuropa l’à in us, drovemla anc nun. |
||
r, No muda mai parpeust, e s’a l’è ben quai veulta on tantin |
r, No muda mai parpeust, e s’a l’è ben quai veulta on tantin pù dolza del solet, no la merta sarvazion. |
||
s, A l’è dolza come in ''spes'', e ''spos'', quand al à strecia la vochà, e quella se scriv sempia, com’em dij al ''l'', ma sa l’è aspra e gajarda, egh va largha la vochà, e allora es segna dobbia ''ss'', |
s, A l’è dolza come in ''spes'', e ''spos'', quand al à strecia la vochà, e quella se scriv sempia, com’em dij al ''l'', ma sa l’è aspra e gajarda, egh va largha la vochà, e allora es segna dobbia ''ss'', comè ''spess'', e ''spass''. Quand a l’è con el ''c'', inscì ''sc'', o con el ''g'', inscì ''sg'', el em dij al ''c'', e al ''g''. Quand a l’è con el ''c'', e ch al besogna fai sentì tutt dò, ghe mettarem l’''h'' in mez inscì, ''shciopà'', com em dij al ''h''. |
||
t, EI veurem semper intregh come disen ches fava a l’antiga, com al sona quij ''pat, pet, pit, pot, put'', che nun a fa colazion no veurem nagot de spetasciaa, inscì a fa justizia, e veurem i cos da driz: e par quest e dreuvem la ''z'' piena come veurem dì ''zi'', es vartirem che par ess el ''t'' caratter dur, nol veur nagot de strec appress, ma semper el vochà largh. |
t, EI veurem semper intregh come disen ches fava a l’antiga, com al sona quij ''pat, pet, pit, pot, put'', che nun a fa colazion no veurem nagot de spetasciaa, inscì a fa justizia, e veurem i cos da driz: e par quest e dreuvem la ''z'' piena come veurem dì ''zi'', es vartirem che par ess el ''t'' caratter dur, nol veur nagot de strec appress, ma semper el vochà largh. |