Pagina:Vico, Giambattista – Il diritto universale, Vol. I, 1936 – BEIC 1960672.djvu/211: differenze tra le versioni

Naviga nella cronologia in modo interattivo

← Differenza precedente Differenza successiva →

@@ Stato della pagina / Stato della pagina @@
-Pagine SAL 00%
+Pagine SAL 75%
@@ Intestazione (non inclusa): / Intestazione (non inclusa): @@
@@ Riga 1: / Riga 1: @@
+{{RigaIntestazione||{{Sc|caput clxxxiii}}|201}}
@@ Corpo della pagina (da includere): / Corpo della pagina (da includere): @@
@@ Riga 1: / Riga 1: @@
-{{Allineatore|la}}<!--{{Iwpage|la}}, 158240, 1-->
+{{Allineatore|la}}<!--{{Iwpage|la}}, 163128, 3-->
 id ex genere universo de omni iure civili antiquo dicere quis
 potest, et quam acute tam vere conficere priscam romanorum
 iurisprudentiam poema quoddam fuisse, quod primum iuris
 naturalis gentium, deinde iuris naturalis philosophorum<ref>Cap. CXXXVI.</ref>, perpetuam fabulam sub innumeris et variis personis egit, cum
-romani iuris decore, sive ipsarutn legum gravitate et constantia.
+romani iuris decore, sive ipsarum legum gravitate et constantia.
-{{Ct|f=100%|v=1|t=1|CAPUT {{§|CLXXXIII|CLXXXIII}}}}
+{{Ct|c=plain|CAPUT {{§|CLXXXIII|CLXXXIII}}}}
-{{Ct|f=85%|v=1|L=0px|DE SAPIENTIA HEROICA}}
+{{Ct|c=t1|DE SAPIENTIA HEROICA}}
-{{Ct|f=85%|v=1|t=1|lh=1.4|Orphei et Amphionis mythologia.}}
+{{Ct|c=t1|Orphei et Amphionis mythologia.}}
 [1] Sed diximus quod ob has antiqui iuris fabulas Orpheum et Amphionem et heroes et poetas et rerumpublicarum fundatores ipsi poetae tradiderint<ref>Cap. CXXIV.</ref>, quod lyra Orpheus
 feras cicurasset sibique obsequentes fecisset, lyra Amphion
@@ Riga 17: / Riga 17: @@
 optimorum, et plurium quidem aetatum, heroici characteres<ref>Cap. CLXVIII.</ref>.
-{{Ct|f=85%|v=1|t=1|lh=1.4|Historia numeri.}}
+{{Ct|c=t1|Historia numeri.}}
 [2] Sed quid de lyra? Heic solita mythologorum infelicitas cernitur. Dicunt enim Orpheum, exempli grada, cantu et
 hymnis, quos ei appingunt, deorum naturam exleges homines
-docuisse eorumque religionein ipsis insinuasse, qua mansuefacti, legibus se submiserunt: unde constanter conficiunt primos poetas fuisse theologos. De cantu quidem id ipsis est
+docuisse eorumque religionem ipsis insinuasse, qua mansuefacti, legibus se submiserunt: unde constanter conficiunt primos poetas fuisse theologos. De cantu quidem id ipsis est
 concedendum: quod oradonem numeris constrictam priorem
 fuisse soluta doceat primus omnium scriptorum Homerus et,