Pagina:Campanella, Tommaso – Lettere, 1927 – BEIC 1776819.djvu/356: differenze tra le versioni
m Pywikibot 3.0-dev |
m Correzione tl|Allineatore |
||
| Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
| Riga 1: | Riga 1: | ||
{{Allineatore}}<!--{{Iwpage|la}},147352-->idest circa notitiam Dei et creaturarum; musica vero in fruitionem finis, apud quem spiritus gloriosi non grammaticari, non rhetoricari, non philosophari, sed incessabili voce musicari, erumpentes in laudem notissimi luminis, dicuntur. |
{{Allineatore|la}}<!--{{Iwpage|la}},147352-->idest circa notitiam Dei et creaturarum; musica vero in fruitionem finis, apud quem spiritus gloriosi non grammaticari, non rhetoricari, non philosophari, sed incessabili voce musicari, erumpentes in laudem notissimi luminis, dicuntur. |
||
Ideoque Plato per musicam mutari rempublicam Deoque copulari putavit; per musicam, dico, non vulgarem sed quam ex cantu sapientiae tuae cognovimus. Quapropter mirum est quod Sanctitas Tua volenti mundum per ipsam perficere reluctatur. lesuitae enim et scholae piae et summascorum aliorumque sapientiae cultorum non modo in Italia sed etiam in Gallia enixe a me vel editionem vel manuscriptorum concessionem expetunt. Quod sine Sanctitatis Tuae facilitate non possum. Nec putes, oro, absque commentariis servi tui poèmata edita proficere, nisi forte apud sapientissimos qui nec de illis curant, valde posse. Nec enim Moysis lumen ex consortio Dei erat percepibile aut proficuum hebraeis nisi velatum. Tu lumen, ego velamen. |
Ideoque Plato per musicam mutari rempublicam Deoque copulari putavit; per musicam, dico, non vulgarem sed quam ex cantu sapientiae tuae cognovimus. Quapropter mirum est quod Sanctitas Tua volenti mundum per ipsam perficere reluctatur. lesuitae enim et scholae piae et summascorum aliorumque sapientiae cultorum non modo in Italia sed etiam in Gallia enixe a me vel editionem vel manuscriptorum concessionem expetunt. Quod sine Sanctitatis Tuae facilitate non possum. Nec putes, oro, absque commentariis servi tui poèmata edita proficere, nisi forte apud sapientissimos qui nec de illis curant, valde posse. Nec enim Moysis lumen ex consortio Dei erat percepibile aut proficuum hebraeis nisi velatum. Tu lumen, ego velamen. |
||