Pagina:Campanella, Tommaso – Lettere, 1927 – BEIC 1776819.djvu/171: differenze tra le versioni
test caricamento |
Etichetta: Sostituito |
||
Stato della pagina | Stato della pagina | ||
- | + | Pagine SAL 00% | |
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione||{{Sc|lettere}}|165}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{Iwpage|la}} |
|||
scientiae arborem producet. Equideni subirascebar Italiae nostrae, quod, cum imperii sit mater et religionis sanctae tribunal, |
|||
in caeteris scientiis externarum ope indigeret; et licet tanquam |
|||
domina utatur ancillis vocatis ad arcem, tamen vidi ancillas |
|||
super dominam superbire. Aristoteles factus erat oraculum philosophorum, Homerus poétarum. Ptolemaeus astronomorum, |
|||
Hippocrates medicorum, et ipse Virgilius palmam concediti |
|||
Excudent alii spirantia mollius aera |
|||
(credo equidem): vivos ducent de marmore vultus; |
|||
orabunt causas melius, coelique meatus |
|||
describent radio, et surgentia sidera dicent. |
|||
Tu regere imperio populos, romane, memento |
|||
(hae tibi erunt artes), pacique imponere..., |
|||
parcere subiectis et debellare superbos. |
|||
Sed cum et hae primariae artes ad hispanos et germanos |
|||
migrassent, nulla nobis reliquia laus est; et quod peius, poétae |
|||
nostri falsos heroas et deos nationum cantant, nostrates silent |
|||
aut vituperanti hoc in cantione ad Italiani deploravi. Sed profecto viget adhuc imperium italicum; nani pontifex maximus |
|||
supereminet cunctis principibus terrae, et theologia romana |
|||
cunctis scientiis praescribit leges. Toti est nota inundo Italiae |
|||
virtus, sibi uni ignota: et quidem in doctrinis inferioribus |
|||
Italia praepollet iam cunctis. Reliquum est ut infideles expellat |
|||
ancillas et ex propriis sibi paret auxiliares. Telesius expulit |
|||
iustissime Aristotelem, sed tamen fumerá huius adhuc honorantur; Virgilius et Dantes Homerum obscurarunt; habet et |
|||
Celsum Hipfp|ocratem suum Italia, et Plinium Dioscoridem; |
|||
in iudiciis astrorum Cardanus arabes profligavit. In astronomia |
|||
nos Ptolemaeus et Copernicus pudefaciebant; sed tu, vir clarissime, non modo restituis nobis gloriam pythagoreorum a |
|||
graecis subdolis subreptam, eorum dogmata resuscitando, sed |
|||
totius mundi gloriam tuo splendore exstinguis. «Et vidi caelum |
|||
novum et terroni navoni», ait Apostolus et Isaias: illi dixerunt, |
|||
nos caecutiebamus: tu purgasti oculos hominum, et novum |
|||
ostendis caelum et novam terram in luna. Quidquid cecinit |