Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/585: differenze tra le versioni

CandalBot (discussione | contributi)
Pywikibot touch edit
CandalBot (discussione | contributi)
m Bot: rimuovo stringa PPNXXXXXXXXX_XXXX-XXXX.xml
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
Pallioppi 575 Chadagna, buttun, fivla, penna, fabrica d' atschel, Stahlkette, Stahlknopf, Stahlschnalle, … … Stahlfeder, Stahlfabrik. Incisiun … in atsechel, Stahlstich; dür scu l' atschel, stahlhart. Vgl. prov. E darz d' acer vuoill que ill pertus la pansa = fr. Et je veux qu' un dard d' acier lui perce la pance (Lanza: Emperador). Elmes de fin assier, fr. Heaume de pur acier (V. d. S. Honor. bei Rayn. c. 1.). atschladüra (obereng.), f., Stählung, Stahlbeschlag; abgel. von atschaleda, aber mit Abwerfung des durch -üra … zum tonlosen „a“ geschwächten „e“; vgl. marcladüra, Dengelstock, euphonische … Abkürzung für martelledüra, wie z. B. oberl. Parclas, Engpass, n. pr. für Portulae, Untereng, atschaladüra, oberl. antschaladira, dasselbe (s. Carisch … I, 77). atschlamainta (eng.), f., Feuerzeug (Stahl, Stein und Zunder), pyrotheca, ignis succitabulum, ignile; collective Ableitung von atschel, wie fierramainta von fier, narramainta von nar, sterlamainta … von sterl u. s. w. att, atta (oberl.), m., f., Vater, Mutter, doch nur in den Zusammensetzungen uratt, uratta, Ururgrossvater (Vater des Urahns), Ururgrossmntter (Mutter der Urahne, s. u.). Vermutlich vom got. atta = ahd. atto, mhd. atte, gegenw. Aetti (pater, avus, cf. Grimm, d. Wb. I, 595, und neuirisch urradh, m. = engl, a chieftain, Stammhalter, O' Reilly 465). atta (obereng.), adj., fem., passend, geeignet, geschickt, dienlich, fähig, angemessen, atschispas; alias adschisdas U. E., Felsmispel. atschisper, alias atschisder U. E., Felsmispel. atschladüra, f., Stählung, Stahlbeschlag. … U. E. atschaladüra. atschlamainta, f., Feuerzeug (Stahl, Stein und Zunder); abgel. von atschel wie fierramainta v. fier, narramainta v. nar u. s. w. † atschò, adv., hier, dort; v. lat. ecce hoc (Ulrich). Frars, atschò vingen duos marchiadaunts (Ulr. Jos. 143). Atschò cha, damit. Atschò chia Dieu vegnia cotras hundrô (Ulr. Sus. 89). atta, adj. fem., s. at - ta.
Pallioppi 575 Chadagna, buttun, fivla, penna, fabrica d' atschel, Stahlkette, Stahlknopf, Stahlschnalle, … … Stahlfeder, Stahlfabrik. Incisiun … in atsechel, Stahlstich; dür scu l' atschel, stahlhart. Vgl. prov. E darz d' acer vuoill que ill pertus la pansa = fr. Et je veux qu' un dard d' acier lui perce la pance (Lanza: Emperador). Elmes de fin assier, fr. Heaume de pur acier (V. d. S. Honor. bei Rayn. c. 1.). atschladüra (obereng.), f., Stählung, Stahlbeschlag; abgel. von atschaleda, aber mit Abwerfung des durch -üra … zum tonlosen „a“ geschwächten „e“; vgl. marcladüra, Dengelstock, euphonische … Abkürzung für martelledüra, wie z. B. oberl. Parclas, Engpass, n. pr. für Portulae, Untereng, atschaladüra, oberl. antschaladira, dasselbe (s. Carisch … I, 77). atschlamainta (eng.), f., Feuerzeug (Stahl, Stein und Zunder), pyrotheca, ignis succitabulum, ignile; collective Ableitung von atschel, wie fierramainta von fier, narramainta von nar, sterlamainta … von sterl u. s. w. att, atta (oberl.), m., f., Vater, Mutter, doch nur in den Zusammensetzungen uratt, uratta, Ururgrossvater (Vater des Urahns), Ururgrossmntter (Mutter der Urahne, s. u.). Vermutlich vom got. atta = ahd. atto, mhd. atte, gegenw. Aetti (pater, avus, cf. Grimm, d. Wb. I, 595, und neuirisch urradh, m. = engl, a chieftain, Stammhalter, O' Reilly 465). atta (obereng.), adj., fem., passend, geeignet, geschickt, dienlich, fähig, angemessen, atschispas; alias adschisdas U. E., Felsmispel. atschisper, alias atschisder U. E., Felsmispel. atschladüra, f., Stählung, Stahlbeschlag. … U. E. atschaladüra. atschlamainta, f., Feuerzeug (Stahl, Stein und Zunder); abgel. von atschel wie fierramainta v. fier, narramainta v. nar u. s. w. † atschò, adv., hier, dort; v. lat. ecce hoc (Ulrich). Frars, atschò vingen duos marchiadaunts (Ulr. Jos. 143). Atschò cha, damit. Atschò chia Dieu vegnia cotras hundrô (Ulr. Sus. 89). atta, adj. fem., s. at - ta.

PPN345572629_0024-0584.xml