Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/940: differenze tra le versioni

CandalBot (discussione | contributi)
Pywikibot touch edit
CandalBot (discussione | contributi)
m Bot: rimuovo stringa PPNXXXXXXXXX_XXXX-XXXX.xml
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
<nowiki />
<nowiki />


932 Gion Antoni Bühler A peina finida l' ultima stropha, crodet dal precipizi ün bel matg da striaunas coçnas cun ün' alva in mez quasi avant ils peis del cavrèr; quel prendet las bellas flurs e las mettet alla corda de sia capella „Grazia“, acclamet el alla pastura e s' allontanet cun sias cauras per caçiar la casa, 25 senza haver observau la pastura, la quala se teneva zupadada davos üna dascharina. Paucs dis plü tard vegnit da novamein üna tala malaura cun cuffla e neiv sün las muntagnas, che ün stovet scargar tot las alps. In paucs dis füt allura dau liber il bual d' autun, et ils pasturs eran uss da libertad. 30 Placi Marun glivret cun agüt de sia familia tot las lavurs, che eran aunc da far nella campagna e se providet cun lenna per l' inviern. Sia camba gli doleva bein aunc beinduras, postut cur l' aura stava per müdar, ma non l' impediva plü bler pro la lavur, da maniera che el saveva ussa puspei far sias lavurs, sco avant quest cas de disgrazia. L' ann era stau 35 fructuus, e Placi haveva fatg üna bella raccolta da siu piçen funds. El sperava cun sia brava muglier, da poder passentar l' inviern senza vegnir in miserias. Er l' adester Gianin haveva pendiu siu corn e laschèar (sachet da merenda) alla pareit cun la speranza, da puspei il prender la primavèra proxima a 40 mauns e continuar sia vita da pastur. Ma il proverbi disch: „Il human propona e Deus dispona.“ Gretta Bischlagna, sia mamma, haveva ün parent a Lansch, il qual fageva gia da blers anns innà il vetturin e manava vin Cavrèr. Però cur tü es sitibunda E molestada dalla fam, Miu latg tü has bugen avunda, 5 Che gusta aschi dulç e lam. Nursèra. Ma cur arriva la fredaglia, Che tia membra sto tremblar, Nagut sas far tü plü da vaglia, 10 Che spert in launa t' inzuglier. [p. 223] Cavrèr. Las cauras, cur qua ven l' aurizzi Cun nüvels e cametgs e tuns E tot che trembla dal stramizzi, 15 Saglind se salvan sur darguns. Nursèra. Er sün la Toisa qua ramura Zun vehement il temporal; Ils dutgs terribel van allura, 20 E ferm strasuna er l' aual. Cavrèr. Non vezzas mintga di allura Ascender cauras il Curvèr E star in fila sün l' altura Per l' aria fresca là goder? Nursèra. Per bleisas della Toisa giran Las nursas mias, pasculand, E da scrupusa grippa miran, Cur ellas stattan qua camand. Cavrèr. Jeu vom a casa, uss eis l' ura Gia arrivada da partir; Damaun mamvegl nell' aria pura Me vezzas tü puspei vegnir. Nursèra. Cun questa flur uss la capella Mi stos tü subit aunc ornar, E la manten mi fresca, bella, Sche tü pro mei vol returnar.
932 Gion Antoni Bühler A peina finida l' ultima stropha, crodet dal precipizi ün bel matg da striaunas coçnas cun ün' alva in mez quasi avant ils peis del cavrèr; quel prendet las bellas flurs e las mettet alla corda de sia capella „Grazia“, acclamet el alla pastura e s' allontanet cun sias cauras per caçiar la casa, 25 senza haver observau la pastura, la quala se teneva zupadada davos üna dascharina. Paucs dis plü tard vegnit da novamein üna tala malaura cun cuffla e neiv sün las muntagnas, che ün stovet scargar tot las alps. In paucs dis füt allura dau liber il bual d' autun, et ils pasturs eran uss da libertad. 30 Placi Marun glivret cun agüt de sia familia tot las lavurs, che eran aunc da far nella campagna e se providet cun lenna per l' inviern. Sia camba gli doleva bein aunc beinduras, postut cur l' aura stava per müdar, ma non l' impediva plü bler pro la lavur, da maniera che el saveva ussa puspei far sias lavurs, sco avant quest cas de disgrazia. L' ann era stau 35 fructuus, e Placi haveva fatg üna bella raccolta da siu piçen funds. El sperava cun sia brava muglier, da poder passentar l' inviern senza vegnir in miserias. Er l' adester Gianin haveva pendiu siu corn e laschèar (sachet da merenda) alla pareit cun la speranza, da puspei il prender la primavèra proxima a 40 mauns e continuar sia vita da pastur. Ma il proverbi disch: „Il human propona e Deus dispona.“ Gretta Bischlagna, sia mamma, haveva ün parent a Lansch, il qual fageva gia da blers anns innà il vetturin e manava vin Cavrèr. Però cur tü es sitibunda E molestada dalla fam, Miu latg tü has bugen avunda, 5 Che gusta aschi dulç e lam. Nursèra. Ma cur arriva la fredaglia, Che tia membra sto tremblar, Nagut sas far tü plü da vaglia, 10 Che spert in launa t' inzuglier. [p. 223] Cavrèr. Las cauras, cur qua ven l' aurizzi Cun nüvels e cametgs e tuns E tot che trembla dal stramizzi, 15 Saglind se salvan sur darguns. Nursèra. Er sün la Toisa qua ramura Zun vehement il temporal; Ils dutgs terribel van allura, 20 E ferm strasuna er l' aual. Cavrèr. Non vezzas mintga di allura Ascender cauras il Curvèr E star in fila sün l' altura Per l' aria fresca là goder? Nursèra. Per bleisas della Toisa giran Las nursas mias, pasculand, E da scrupusa grippa miran, Cur ellas stattan qua camand. Cavrèr. Jeu vom a casa, uss eis l' ura Gia arrivada da partir; Damaun mamvegl nell' aria pura Me vezzas tü puspei vegnir. Nursèra. Cun questa flur uss la capella Mi stos tü subit aunc ornar, E la manten mi fresca, bella, Sche tü pro mei vol returnar.

PPN345572629_0030-0943.xml