Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/49: differenze tra le versioni
m Xavier121: split |
|||
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione||{{Sc|liber decimus nonus}}|43}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
<poem> |
|||
Quo dicto, insequitur clamans tutavia: |
Quo dicto, insequitur clamans tutavia: — Vilane |
||
tangar, ni smontes, pentibis; scende, gaioffe. |
|||
Lege comandatur nostra, quod quisquis habebit |
|||
sive duas tunicas in dossum, sive gabanos, |
|||
{{r|785}}det male vestito seu quellum sive quelaltrum. |
|||
Non aliter quicumque duos menat ante somaros, |
|||
iure viandanti donare tenetur asellum. — |
|||
Rusticus exurlat, neque vult smontare iumentum. |
|||
Non inthesus ait: — Flep, chelp, cocozina, boaster. — |
|||
{{r|790}}Dumque suas similes baias sbraiando frequentat, |
|||
Cingar eum currendo rivat, caudamque somari |
|||
corripit, inde trigat, fossumque gaiardus in unum |
|||
patronem ac asinum, sociis ridentibus, urtat. |
|||
Quo facto, subitum spiccat de littore saltum, |
|||
{{r|795}}supraque colaltrum balzat leggiadrus asellum. |
|||
Iam non francesum sub se voluisset ubinum, |
|||
non orecchiutas quas mulas Roma cavalcat, |
|||
nam portantino passu trampinat asellus, |
|||
foiadasque paret pedibus taiare minutim: |
|||
{{r|800}}tichi tich et tichi toch resonat per mille lapillos, |
|||
ponitur in fallum pes nunquam parvulus, et non |
|||
pontigero suffert costas sperone tocari, |
|||
nam subito calcem laxat, pariterque corezam. |
|||
Miraculum, si asinus tret calzos absque corezis! |
|||
{{r|805}}Ergo inter comites orta est non poca voluptas; |
|||
dum spronat Cingar, mollat celer ille fiancum, |
|||
et caput in gambas ficcans de retro levatur, |
|||
unde bisognabat Cingar tommare deorsum, |
|||
atque super littus maiores prendere bottas, |
|||
{{r|810}}quam si frisonis caderet de arzone cavalli. |
|||
Talibus in festis compagni tempora passant, |
|||
donec arivarunt ubi maxima surgitur alpa: |
|||
alpa columna poli, quae saxi culmen aguzzi |
|||
ficcat in aethereas sedes, ac sustinet astra. |
|||
{{r|815}}Haec lunae montagna quidem chiamatur, et illic |
|||
ad fundum socii magnam reperere cavernam, |
|||
</poem> |