Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/47

710 inque suo dorso duo grandia corpora gestat:

         scilicet in groppam Baldum, arzone Lyronem;
         nam Baldus, quum sensit aquas subcrescere, cumque
         Lyronus subito voltasset fraena cavallo,
         non se curarunt coeptam finire bataiam,
  715    quod nimis importat barronibus ire negatum.
         Baldus it in groppam saltu, brazzatque Lyronem,
         cui Lyro datque manum, dat verbaque dulcia, dat cor,
         amboque contraris fiunt in rebus amici,
         hostes quippe facit fratres commune periclum.
  720    Spezzacadena ruit, cuius tantummodo musus
         apparet, testaeque hominum modo supra videntur,
         et modo sub latitant, velut usat mergus et ocha.
         Peiorem sed Baldus habet, stans retro, pitanzam;
         saepe trapozzatus gorgadas tirat aquarum.
  725    Is tamen alto animo divinum sperat aiuttum.
         Cingar, id aspiciens, sperat, clamatque sodalem,
         monstrat ei digito cosam de longe nodantem.
         Quid sit enim, nescire datur, quia copia vistae
         deficit humanae tam longos currere tractus.
  730    Centaurus tamen ipse cito se cazzat in aequor,
         parte cavallina nodans, tandemque rivatus
         gurgite qua medio iam Spezzacadena fiatum
         spingebat grossum, nimiae sub pondere somae,
         suscipit extemplo Baldum, supraque groperam
  735    hunc tirat, allevians straccati dorsa cavalli.
         Prospicit haec Cingar, sentitque per ossa medullas
         discolare suas, ut cera liquescit ad ignem.
         Gustat enim tantam dolzuram intrinsecus, ut non
         in brenta mellis voluisset habere culamen.
  740    Denique perveniunt omnes ad littus arenae,
         fit novus hic gustus basorum, fit nova festa,
         mille carezzinae fiunt plus zuccare dulces.
         Baldus amorevola sic sic piat arte Lyronem,
         ut Lyro disponat Baldum seguitare per ignem.
  745    Venerat ad ripam nec non gaiarditer Hippol,