Pinochio par anpezan: differenze tra le versioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
Riga 57:
 
*'''{{Testo|/Capitolo 19|Capitolo 19}}
*'''{{Testo|/Capitolo 120|Capitolo1Capitolo 20}}
*'''{{Testo|/Capitolo 1|Capitolo1}}
*'''{{Testo|/Capitolo 1|Capitolo1}}
Riga 83:
***
 
Capitolo 20
Na ota fora de prejon, Pinochio el fesc par tornà a ciasa da ra
Fatazina, ma par strada el ciata un burto sarpente e pò el se ciapa
inze inze na trapola
ensave r alegreza de Pinochio, canche l é vienù fora de
prejon! Inze un vede e no ede, el sin è ‘sù alolo da ra zità e l à
ciapà ra strada che r aea da l menà da ra ciaseta de ra
Fatazina.
Gouja l guergno, par strada l ea duto un pantan e se fondaa fin a
mesa janba. Ma l buratin el seguitaa zenza gnanche s inacorse. Pien
de chiza de saludà danoo sa pare e ra soreluca coi ciaei zelestes, el
corea e l soutaa come na fouzigora, e a core el pantan el i schizaa su
fin su su ra bareta.
El corea e l dijea:
- Ce de desgrazies che m é capità … Ma me res merito dutes! Son un
testastei e un dispetos … e voi fei senpre chel che voi, e no i abado
mai a ci che me vo ben e l à pi judizio de me!… Da ca inaante, ‘suro
de canbià e deentà un tos da sesto e judizios … Ei beleche capì che ai
tosc che i no obedisce a negun ra i và senpre malamente e i no in
intia pi una bona. E mè pare, che l m ebe spetà? Che l ciate in ciasa
de ra Fatazina? L é un toco, poereto, che no l vedo e tarenteo de me l
strucà e me l buscià su. Che ra Fatazina ra me pardone ce che ei fato?
… Era ra m à senpre tendù e ra m à vorù coscì ben … se son ancora
vivo, l é duto merito sò!… Agnó se ciatelo un pizo pi malingrato e
zenza cuore de me?
Fin che l dijea sto tanto, el s à fermà spasemà e l à fato cuatro pasc
indrio.
Ce aeelo vedù?
P
65
L aea vedù un sarpente destirà inze meso strada, co ra pel duta
verde, i oce che lujia come l fo e na coda spiza che ra fumaa come un
camin.
No podé ve fegurà ce festide che l à ciapà el buratin: el s à tirà pi de
zinchezento pasc indalonse e l é ‘sù a se scentà sun un grun de sasc,
a spetà che l sarpente el sin ‘sisse par i fate suoi e l lo lasciasse
seguità par ra sò strada.
L à spetà un ora, does, tré: el sarpente l ea senpre là, e anche da
indalonse se vedea polito i sò oce rosc come l fo e l fun negro che
vienia fora da ra ponta de ra coda.
Pinochio, che l cardea de aé corajo, l i é ‘sù daejin e co na ojeta fina
fina, par someà pi un caruzo, l i à dito:
- Scusame, scior sarpente, me fejassao l piazer de ve tirà da na banda
e me lascià passà par strada?
Conpain de parlà coi mure. No s à moesc nuia.
Alora l à seguità, con chera de solferinà sote:
- Aé da saé, scior sarpente, che ei da ‘sì a ciasa, agnoche me speta mè
pare, che l é nossicuanto che no l vedo!… Donca, me lasciao seguità
par ra mè strada?
Pinochio el spetaa che l sarpente el i respondesse, ma nuia: el
sarpente, che fin poco ignante l ea sbalzin e pien de virbel, l é deentà
duro come un sas. L à sarà i oce e da ra coda no n é pi vienù fora
bufe de fun.
- Che l see morto? – l à dito Pinochio, e intanto el se sfreaa ra mas dal
contento: zenza pensà sora un menuto, l à proà a i soutà via par sora,
par ruà del outro ver. El no n aea gnanche tirà su na janba, che l
sarpente l é leà su de colpo, conpain de na susta, e l buratin el s à
spasemà, el s à inzanpedonà e l sin é tomà in cu.
L é tomà ‘sò coscì malamente che el s à inpiantà co ra testa inze l
pantan e l é restà co ra janbes par aria. A vede l buratin co ra testa in
66
‘sò che l scarpedaa, el sarpente el s à betù a ride coscì de pien bocia
che ride e ride, co l é stà ra fin, s à sbreà na vena inze ra panza e l é
restà là, morto.
Pinochio el s à betù a core par ruà da ra Fatazina ignante note. Par
strada i é vienù tanta de chera fame che l é soutà inze inze un
cianpo, con chera de curà alcuante bares de bona ua. El no l aesse
mai fato!
Apena ruà sote ra piantes, crac!…, l à sentù doi feres pies de pontes
che i se saraa intor ra sò janbetes e i fejea vede ra steles.
Chel por buratin el s aea injanbarlà inze na trapola, betuda là dai
bacane par brincà alcuante martoriei, che i fejea straje inze i purinesc
là intorno.
67
Capitolo 21
Un bacan el brinca Pinochio e l lo bete a fei el cian da guardia inze l