Pagina:Zibaldone di pensieri II.djvu/96: differenze tra le versioni

Alebot (discussione | contributi)
Aggiunta RigaIntestazione via bot
Nessun oggetto della modifica
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
<section begin=1 /><!--{{ZbPagina|596}}-->ἡ ἀμαθία μὲν θρασεῖς, ὀκνηροὺς δὲ τὸ λελογισμένον ἀπεργάζεται. ''Imperitia audaces, res autem considerata timidos efficit''. {{AutoreCitato|Gaio Plinio Cecilio Secondo|{{Sc|Plinio}}}} (Epistolae IV, 7). ''Hanc ille vim, (seu quo alio nomine vocanda est intentio quicquid velis obtinendi) si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset? quanquam minor vis bonis, quam malis inest, ac sicut'' ἀμαθία μὲν θράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει, ''ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa'' <span class="SAL">96,3,OrbiliusMagister</span><section end=1 /><section begin=2 />{{ZbPagina|597}} ''confirmat audacia'': {{Sc|S. Girolamo}} (''Epistolae 126, ad Evagr.'') (cosí è numerata nella mia edizione t. III, p. 31, a). ''Tuum certe spiritualem illum interpretem non recipies; qui imperitus sermone et scientia, tanto supercilio et auctoritate Melchisedek Spiritum Sanctum pronunciavit, ut illud verissimum comprobarit, quod apud Graecos canitur: imperitia confidentiam, eruditio timorem creat''.
<section begin=1 /><!--{{ZbPagina|596}}-->ἡ ἀμαθία μὲν θρασεῖς, ὀκνηροὺς δὲ τὸ λελογισμένον ἀπεργάζεται. ''Imperitia audaces, res autem considerata timidos efficit'': {{AutoreCitato|Gaio Plinio Cecilio Secondo|{{Sc|Plinio}}}} (Epistolae IV, 7). ''Hanc ille vim, (seu quo alio nomine vocanda est intentio quicquid velis obtinendi) si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset? quanquam minor vis bonis, quam malis inest, ac sicut'' ἀμαθία μὲν θράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει, ''ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa'' <span class="SAL">96,3,OrbiliusMagister</span><section end=1 /><section begin=2 />{{ZbPagina|597}} ''confirmat audacia'': {{Sc|S. Girolamo}} (''Epistolae, 126, ad Evagr.'') (cosí è numerata nella mia edizione t. III, p. 31, a). ''Tuum certe spiritualem illum interpretem non recipies; qui imperitus sermone et scientia, tanto supercilio et auctoritate Melchisedek Spiritum Sanctum pronunciavit, ut illud verissimum comprobarit, quod apud Graecos canitur: imperitia confidentiam, eruditio timorem creat''.