Pagina:Vita di Dante, Petrarca e Boccaccio.djvu/136

124

batur: sic demum in dei gratia quantum per ea que in morte apparuisse ferunt conjectura (81) augurari possumus gloriosissime defunctus ex hoc caliginoso carcere in celos ad patriam remeavit: peregregium namque discipulum suum nomine lorabardum quem ipse unice diligebat in cuius sinu moriens expiravit hec de eo paulo post obitum suum retulisse perhibent ipsum scilicet moribundum in extrema ultimi spiritus sui efflatione aerem quemdam tenuissimum in candidissime nubecule spetiem exhalasse(82): qui instar incensi turis usque ad laquearia tabulati altius elatus ibidem vel paululum requievit postremo in aerem limpidissimum paulatim resolutum evanuisse. hoc adeo mirabile ubi et auctoritate memorati discipuli et aliorum qui aderant testimoniis comprobatum ac creditum est pro miraculo habitum divinum poete spiritum ad eum revertisse propalam indicavit etenim in quotidianis(83) et pervulgatis hominum mortibus quas vita communis ferre consuevit vel hec vel his similia nullo unquam tempore contigisse legimus per hunc igitur modum poeta noster gloriosissime defunctus ibidem in arca(84) quadam marmorea sepultus esse dicitur. quam his tribus eius humillimis versibus insignitam extare tradunt. Epigramma plenum modestie eiusmodi est.