Pagina:Vico - Autobiografia, carteggio e poesie varie, 1929 - BEIC 1962407.djvu/287

voluisses si per aliena negoiia, quibus distraili ac distineri vis, facerc licuisset. Sed isthaec magis laus, quam excusatio, habenda est. Ea enim egregii operis particula tanto ingenio tantoque iudicio est pertractata, ut qui te ignorant in nulla alia re occupatum putaverint. At enim videris aut tuos divinos mentis partus, nedum contemnere, graviter sane odisse, aut me nullum omnino doctorum hominum sensum habere, qui postuias ut pulcherrimum nitidissimumque opus emendationum notis deturpem. Neque quod in hac iniqua re tibi non obsequor, idcirco de animo in te meo quicquam dubites; et istam suspicionem differas tantisper quaeso dum reipubblicae literariae universae censuram de edita dissertatone, ut confido, honorificentissimam referas. Dulciariorum suave munus mihi pergratum fuit, tum ipso mancipio, Lum a tali viro ad me missum; et quod dulcia medici d/cant «bilescere», id, pace dicam tua, magis argute quam acute a te dictum interpretor, scilicct ut tuae amabilissimae dissertationi iniurius irascerer. Igitur quam vere et severe phalangi apuli naturalem historiam scribis, tuum ipsius animum consule et certe scias quam in tuto tua doctissimi viri fama sita sit. Vale, peritissima sophiae medulla.

[Napoli, 1742].

LXXXVII

DEL CARDINALE TROIANO ACQUAVIVA

Ringrazia per gli augúri natalizi e si pone a disposizione del Vico per la pubblicazione della terza edizione della Scienza nuova.

Qualunque dimostrazione io mi possa fare verso Vostra Signoria illustrissima npn giungerá certamente a quanto il suo merito e ’1 suo profondo sapere richiede. Ella si è resa colle sue virtuose fatiche nella letteraria repubblica cosi ragguardevole, che si può certamente a buona equitá gloriarsi di essere fra i primi annoverato. Spero intanto aver Ja consolazione di poterle dimostrare il desiderio che ho di servirla in tutte le