 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
Raccogliete intanto l’ampie laudi che a gara tutti i dotti vi daranno, mentre io, bramoso di vedervi e dell’onore de’ vostri comandi, vi bacio la mano, ecc.
Casa, a di 15 di agosto 1721.
XVII
DI GIOVANNI CHIAIESE
A NICOLA GEREMIA Disserta in elogio del Diritto universale.
Ioannes Chiaiesius b) Nicola Ieremiae suo s. d.
Ex quo tantopere commendasti, Nicolaè, non mihi modo sed et rnusis diarissime, opus egregium viri usquequaque literati Iohannis Baptistae Vici, ingens me cupido incessit in tuae esse admirationis parte, ipsa, quam propediem pollicebaris, optimi libri lectione, auctore iam sub manu editionem habente. Augebat desiderium inscriptio, idem propemodum aut certe affine quod mea áq%aiovoy.oyo\ia praeseferens argumentum; nec gravabar quod huic anteverteret et locum ne primus novae commentationis et iampridem a me occupatae auctor essem praeriperet; quin mihi vehementer gratulabar quod ille conspiraverit mecum, tantumque virum antesignanum ducemque haberem. Has habui caussas cur saepius te interpellaverim ut quam ocissime librum mitteres, cuius lectione possem aestivis bisce diebus in hoc suburbano, ab amicis librisque fere omnibus procul, moram trahere longiorem. Iam enim solitudinis inertisque ocii adeo pertaesum erat, ut, spretis medicorum praeceptis, de remigrando in urbein crebro cogitarem. Sed ecce tibi, quae me taedio omni levarunt et in secessu continuerunt, iucundissimae literae tuae cususque liber, adhuc typographica opera calens, quam confestim avide legi et devoravi. Et, mirum, quantum admirationis voluptatisque perceperim!
(1) In regiae universitatis neapolitauae numeris antecessor, iuris doctrinaet eru «linone cousummaiissimus [V-l
