Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo VII, parte 4, Classici italiani, 1824, XIII.djvu/234

a i c)G libro nell’anno i5/|5, ad esservi professore di belle lettere. L’abate Scarselli ha pubblicato il decreto di questa elezione, fatto a’ 28 di novembre del detto anno (Vita Rani. A mas. p. 119), in cui così paila di Sebastiano: Adduciti fama non vulgari bonarum literarum tum Graecarum, tum Latinarum, ac optimorum morum, nec non disciplinae in erudiendis adolescentibus peracomodate Excell. D. Sebastiani Corradi Regi ensis ac sperantes ipsius doctrinam et operam morumque pariter honestatem Gymnasio ipsi totique Civicati, et praesertim studiosae Juventuti mi rura in modum profuturam, eumdem D. Sebasti anum per fabas albas omnes \ a/a conduxerunt ad Lecturam Humanitatis publice in eodem Bononien. Gymnasio profitendam ad bienium, cujus initium fuisse declarant Cal. praesentis mensis Novembri; et quas in hunc usque diem Lecitiomes decursas ipse non legit, teneatur subsecuturis vacationum temporibus eas rccompensare, et itidem legere; atque ei constituerunt, stipendium sive salirium annum librarum num. Bonon. quadringentarum per ordinarias et consuetas Doctorum distributiones sine exceptione et contradictione ulla persolvendarum, contrariis omnibus et quibuscumque penitus amotis et abrogatis. Nè meno gloriosa al Corrado è la lettera scritta da quel Senato alla città di Reggio, in risposta alla favorevole testimonianza che quella gli avea renduta del saper del Corrado, e alla calda raccomandazione che aveagliene fatta (ib. p. 151). Con qual applauso leggesse egli in Bologna, ne è pruova la scelta che di lui fece il Senato veneto nel i5d2,