Pagina:Storia dei fatti de Langobardi - vol 1.djvu/162


147


CAPO XX.

Del papato di Pelagio, e dell errore del patriarca Elia.

Finalmente dopo la morte di papa Benedetto,[A. D. 578.] Pelagio fu ordinato pontefice della Romana chiesa senza il comandamento del principe1, e ciò perchè i Langobardi stringeano talmente Roma d’assedio, che non potea alcuno uscire da quella. Questo Pelagio mandò una lettera importantissima ad Elia vescovo aquilejese, che non volle accogliere tre capitoli del Concilio Calcedonese; la qual lettera fu scritta dal beato Gregorio, mentre ancora era Diacono 2.

    Qui Romana potens valuit post signa juvare
         Vexillum primum Christus habere dedit.
    Inde etiam retinet dum Classem fraude Feroaldus,
         Vindicet ut Classem, classibus arma parat.
    Puppibus exiguis decertans amne Badrino
         Bardorum innumeras vicit et ipse manus.
    Rursus et in terris Avarem superavit Eois,
         Conquirens Dominis maxima palma suis.
    Martyris auxilio Vitalis fultus ad istos
         Pervenit, victor saepe triumphat ovans.
    Cujus et in templis petiit sua membra jacere,
         Haec loca post mortem bustis habere juvat.
    Ipse sacerdotem moriens petit ista Joannem,
         His reddit terris cujus amore pio.

  1. Cioè dell’imperatore.
  2. Il Muratori mette questa lettera sotto l’anno 586.