Pagina:Pinochio.djvu/139

Fin che i se ra ciacolaa al scuro, a Pinochio i a paru de vede un bel toco indalonse algo che lujia.
- Ce mai saralo chera lumeta cosci indalonse? - l a dito Pinochio
- Sara un outro desgrazia come nosoutre, che l speta de esse para ’so dal Pescion!...
- Voi ’si a l data. No podaraelo esse inveze un vecio pesc, che l me mostra ra strada par scanpa fora de ca?
- Arae propio acaro par te, buratin.
- Sanin dapo, Ton.
- Sanin dapo, buratin, e bona fortuna.
- Se ciatarone danoo?
- Cissa!... Fosc l e meo che gnanche no i pensone!

139


139