Pagina:Grammatica italiana, Fornaciari.djvu/269


delle forme verbali irregolari 235

Divertíre (per lo più rifless.). Pres. ind. divérto, divèrti, ecc. Pres. cong. divèrta, ecc. Imp. divèrti.

Divídere. Pass. rem. divísi, divíse, divísero. Part. divíso. Nome verb. divisóre.

Dolérsi. Pres. ind. mi dòlgo, ti duòli, si duòle, ci dolghiámo e dogliámo, vi doléte, si dòlgono. Cong. mi dòlga, ecc. Pass. rem. mi dòlsi, ti dolésti, si dòlse, si dòlsero. Fut. mi dorrò, ti dorrái, ecc. Cond. mi dorrèi, ecc. Part. dolútosi. Imp. duòliti, dolétevi; ovvero l’impersonale dòlgati, vi dòlga.

Forme poet.: dòglio, dògliono; dòglia, dògliano; dogliésse, ecc.

Dormíre. Pres. ind. dòrmo, dòrmi, dòrme, dòrmono. Cong. dòrma, dòrmano. Part. pres. dormènte e dormiènte.

Dovére. Pres. ind. dèvo e dèbbo, dèvi e dèi, dève, dèbbe (raro) e dèe, dobbiámo, dovéte, dèvono e dèbbono. Cong. dèva e dèbba, ecc. Pass. rem. dovéi e dovètti, ecc. Fut. dovrò, dovrái, ecc. Condiz. dovrèi, ecc. Manca l’imperativo 2ª pers. Nome verb. debitóre.

Modi poetici: ind. dèggio, dèggiono, dènno per dèbbono: cong. dèbbia, dèggia; dèbbiano, dèggiano.


E

Elèggere. Vedi Lèggere. Nome verb. elettóre.

Elídere. Pass. rem. elísi ed elidéi, ecc. Part. elíso.

Elúdere. Vedi Allúdere.

Emèrgere. Pass. rem. emèrsi, emèrse, emèrsero. Part. emèrso.

Eméttere. Vedi Méttere.

Empíre ed émpiere. Pres. ind. émpio, émpi, ecc. Pres. cong. émpia, ecc. Imp. émpi, empíte, ecc. Pass. rem. empíi, empiéi, empiètti, empísti, empiésti, ecc. Fut. empirò. Cond. empirèi. Part. empiènte, empíto ed empiúto. Ger. empièndo.