Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/169


liber secundus 163

Quoque magis retro vadunt, magis ante ficatur
     210vir, nec terreni perditur onza sui.
Unus at ecce Pulex dardum de longe balanzat,
     scilicet ereptum Muris ab aure pilum.
Siccaboronus habet lyncis bellando vedutam,
     saltat et a colpo retro it, inde subit.
215Nunquam vista fuit leonessa velocior illo,
     quum simul indretum, quum simul ante salit.
Perstringit spallam Pulicis fendente sinistram,
     et calat in dextrum spada taienta latus.
Ecce ruunt terrae patefactis viscera panzis,
     220itque diabolicas umbra trovare casas.
Nec se contentans unam hanc monstrasse prodezzam,
     ad coelum salto se levat octo pedes.
Se levat octo pedes Mussati, Siccaboronus,
     atque aliam rutilo spiccat ab ense provam.
225Dum calat e coelo, Pulicem male tractat un altrum,
     quem medio capitis vertice spada ferit.
Non elmus durat, quamvis sit gussa lupini,
     millibus in pezzis longe tridatus abit.
Totum se abscondit tenera in ventralia ferrum,
     230sic duo iam Pulices tartara nigra petunt.
Tertius ecce Pulex incautum Siccaboronem
     post cuppam chioccat falsus, et ille cadit.
Ille cadit, sed non aliter sua gamba resurgit,
     quum tangit duram sgonfia balla petram.
235Inde magis factus colerosus, tartarus heros
     nettum roverso truncat utrumque genu.
Ultimus expavit, scapolat saltonibus inde,
     quem desdegnatur mens generosa sequi.
Elevat orgoium, post unum currere temnit,
     240sed vadit longam pro satiare famem.
Incipit ante focum rostitam mandere Lenden,
     omnia cum totis carnibus ossa vorat.
Mox uvae granum tribiani siccat afattum,
     et vino tandem factus alegrus abit.