 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| tonelli | 33 |
ECLOGA DE IMBRIAGATURA
Tonellus, Garillus
qua causa tanti per te mihi dantur afanni?
cur non hanc animam streppas de corpore tandem?
nonne mihi satius un trattum fundere vitam,
quam totis giornis ter mille morire fiatas?
805es, fortuna, canis, stronzus, gattique carogna,
et tamen a pazzis lac, zuccar, melque vocaris,
quos utinam facias te te cognoscere tandem.
Nonne finadessum meque huc meque arripis illuc,
et florentinae iactas de more balettae?
Ga. 810 Quid turbulentus facis hac, Tonnelle, sub umbra?
nunc ego rampatus longam scalvare pioppam,
ut virdo possim foiamine pascere capras,
audivi lacero te suspirare magono.
Te precor ut voias marzam buttare deforas.
815Tu scis non pocum strettos nos esse parentos,
tu scis quam savius villa sum dictus in ista;
conseium quapropter ego cotale trovabo,
quod pones zosum fors et dabanda travaium.
To. Nunc nunc pensabam quia me grezare venires.
820Vade viam, quantumque potes te porta dequium.
Ad corpus sancti, quod blastemabo, lupini,
si, Garille, loco non te distollis ab isto
plus de cinquanta parebimus esse todescos.
Ga. Nonne tibi dico quam sis, Tonnelle, maruffus?
825guaios scire tuos inguro, daboque socorsum,
et vis ad primam sic me cazzare parolam?
To. Deh guarda, guarda, non magnus bastat afannus,
qui mihi nocte cavat milzam, giornoque coradam,
si non hic etiam veniat mihi iungere doias.
