 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| tonelli | 25 |
ECLOGA
Salvignus et Tonellus
cui dico? pru, sta, tibi fo de more somari.
To. Deh, Salvigne, meum noli sturbare viazzum,
lassa vestitum, lassa, tibi dico, gabanum.
Sal. Nec tibi vestitum, nec ego tibi lasso gabanum,
580ni mihi doiosi narres pensiria cordis.
To. Ast ego dico tibi, nisi me sinis ire, corozzor.
Ad corpus lanchi, mistatem rupero nostram,
atque super nasum pugno stampabo medaiam.
Sal. Ah Tonelle meus, nimis es boriolus adessum.
585Quid facies hosti, si scorozzaris amico?
scire tuos guaios nunc cerco, daturus aiuttum;
et vis ad primarii voltam mihi rumpere nasum,
ne possim post hac tondos nasare melones?
Omnia sunt charo semper dicenda sodali.
590Nonne meus grandem tortum compagnus habebit,
causam doiarum nisi dixerit ille suarum?
To. Oyde quid in mundum veni stentare tapinus?
oyde quid indarnum mater me Agnesa latavit?
mancum nonne malum mihi tunc et alhora fuisset,
595ex asini caldo fieri pissamine fungus,
vel petra, vel zoccus, vel (quod volo dicere) stronzus,
quam saguratus homo sic matris ventre cagari?
Sal. Ah quid afannaris? quo desperatio tanta?
non desperatae plagae medesina catatur.
600Quum fortuna suos dat nobis prava travaios,
conseium saviis ab amighis tore bisognat,
atque in carnerum deponere verba rasonis,
sunt quia cordoios bastevola tollere nostros.
To. Oyme miser, mors sola meum leviaret afannum.
