Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu/302

25Cun fuortgas, cun faultschs, e cun pals e ristials,
Sefieran ils purs silas roschas dil comt.
Las fridas rebattan, cavazas sfraccond!
A tiara biars crodan — horribel combat.
La sera s’ avonza, — ils Saxs surventschî,
30Il camp cun cadavers pertut ei curclaus,
Vendetga rendida als comts dil castî.
Sil crest sper il vitg ei il pievel rimnaus,
Semett’ en schenuglias ed engrazia da cor
A Dieus pigl agit cun: Te Deum sonor . . .
35Perdetga perpetna Sogn Vetger nus dat.
Gl’ um de Salischina.
Sin l’ alp de Salischina habitava
Avon biars dis ed onns in agen pur,
Che pruamein siu fatg traficava.
La dunn’ e dus biondins fegliets en flur
5 Cul bab sil crest alpin contents vivevan;
Affons e geniturs en dultsch’ amur.
Ils dus mattets lur paun e latg partgevan
Cun ina siarp cun cresta sin il tgau;
Ma els da di per di pli alvs vegnevan.
10Cheu ha il bab in di la siarp spetgau: —
Vesend magliar persul’ il paun de vaglia,
El prend’ in pal e sfracc’ ad ell’ il tgau.
In schul siarpil — e sut ses peis sfendaglia
Uss il terratsch e cun terment fracass —
15Il prau schi bi sut tegia sbov’ en paglia.
Il bab zund tementaus sefier’ a bass;
La mumm’ ord tegia segl’ en furia — grescha:
O Dieus! Nos pigns ein morts spegl esch sil pass!
Il bab stat si e cuor’ en teg’ en prescha;
20El betsch’ ils morts ed unsch’ il frunt cun êtg
E lu in Deprofundis recitescha.
Il di secund els portan giu el vitg
Las baras, ils tresors de lur carezia; —
Sur fossa bab e mumma bragian ditg.