| 174 |
Davart la fadia da quaist muond |
|
Tota tia prada ed ers
65 Banduna leidamaing
Cun tot teis marschs daners.
Chie laschas qui sur terra?
Il muond plain tuot puchiads,
Larmas, dabat e guera!
70 Schabain tü has richiezas,
Scha tü t inpais[s]asch baine,
Schi t dalla eir tristeza.
S’ tü bain hasch bes uffauns,
Schi sioug(au)an eus bot pro tai,
75 Sch’i fossan amo tants.
Has blers amis fidels,
Megliers vainsch tü chiatond,
Chi sun gia hussa in tschel.
Eir tia muglieir chiarra,
80 Siond morta l’eira ella;
Vain baut a t vis(s)itar.
Sch’i t pais(s)an teis puchiads,
Schi sapchis, chia scodün
Cun quel[s] ais agrava.
85 Jes(s)u Christ [t] ha spandra,
Cun sei precius saunch
Lava gio teis puchiads.
Quel ais nos vair cufort
Perchie chi’el ha sves portad
90 Crusch, staint & eir la mort.
Tras quel esch no spendrats
Aiüt vain l a trametar
Tras grazchia e buntad.
Fin teis Salvadar vain,
95 Spetta cun pacien[z]chia:
Seis plet ais ün sgiür pain.
La mort nun deisch snuir
Perchie chi’el’ais il üsch,
Chia tü pousch in tschel ir.
