Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/53


Pleds 35

schi vulains brichia solum essar stos amichs dalla maisa, ma in tuot otars gros da hunur. Cun aruver Dieu, chi ns benedescha zuont. Amen.

[f. 35b] Üna fuorma da ingratzchier

lg minister et aquels, chi sun

stos á batagier ün

Infaunt.

Doat et bain amusso Sr. Minister, hundraivals cumpers et cummers, scodün in voas grô. Siand sto uschea la vulanted da Dieu, da m allagrér cun ün mattel nuvel, schi voelg eau luder et ingratzchier mieu Dieu par quel et otars duns et beneficis, chi’ el m ho fat et m fo inmünchia di. Et partaunt schi hè eau vulieu fer zuainter lg cummadamaint da Dieu, aquel mieu infaunt fer scrivar in la lia da seis infaunts, que ais lg fer der l’ova dalg S. Batthaisem. A lg quel fat eau vus, taunt sco Christiaunas et degnas perdüttas he clamò, vus saias preschaints. Dalg quel, haviand vus interlascho otras voassas fazendas, et siand gnieus a m agiüder adrizer oura aquaist uffici, schi s ingratzk eau otamaing, m proferesch, innua eau se et poas, da permeriter. [f. 36a] Dalg areist, s[i]and vus aquia in chiesa mia, schi s he eau aquo spüört ün züch d vin, acumpagno cun üna megra zopa. Brichia da vulair dir da fer avuonda a voas merit et à mieu oblig, ma solum per ün signel da amur et bain vuglientscha via vus, aruviand, vus vüglias aque tauntin, chi s ais spüöert, azzatter in buna part et piglier la buna vüglia per ls fats. Arouf eir Dieu, chi’ arafatscha el aque, chi eau he amanchianto. Vüglias cuschidrer bain tuot fats: prima la qualited dalla chiesa, allura eir la absentia dalla massera. Pero aque, chi ais amanchianto cun mangier, arfe sü cun ün züch d vin, chi’ aquel vain do gugient. Vüglias eir me et mia braieda saimper havair per arcumando, schi m achiattares eir me saimper prompt et vulantus da s fer a plaschair in tuot grós da hunur. [f. 36b] Hundraival cumpær, nus havain inclet Voas tegnar avaunt, quelmaing chia, s haviand Dieu allagro cun ün mattel nuvel, schi havais vulieu fer zuainter lg cummandamaint da Dieu, aquel voas infaunt fer scrivar aint in la lia dals infauns da Dieu. Ns hav[i]a(i)n(s)[d] eir clamos per perdüttas in adricer oura tæl uffici, ns ingratzchiais. Et sün lg quel fat eau curtamaing, à nom dalla cumpagnia, vülg araspuonder 2 pleds. Et dich chia, siand chia Dieu s ho allegro cun aquel mattel, schi ns allegrains cun vus insemmel. Vulains aruver Dieu, chi lg benedescha, chi’ el vegna velg et vantüraival, et vegna trat sü in temma da Dieu. Et uschia, sco el ais lavo dadouravart cun (h)ova, uschia cumpera cun neata

3*