Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/367


Capuciner. Cap. XXIV 349

Els sun plü Soings co Deis nun giavüscha. Quel stouva havair pers ilg tscharve, il qual nun po paiar seis dabits, & inguotta taunt main s’vol ludar da sia liberalitad. Es quai malcovngaivel taunter la lgieut; quaunt plü malcovngaivet ës quai pro Deis?

[p. 292] La plü auta supervgia ës quella, cur ün voul tschinchiar à Dieu las vanzadüras è combladüra è pero nun havair da paiar avuonda ilg debit è da far la masüra intera à paiar la suomma.

Cuort; eau pudes bain savair, scha ils Muongs fetschan la vœlgia da Deis, u lur vœlgia, cur chi faun quellas ouvras da vanzamaint? Schi dian, chi fetschan la vœlgia da Deis, schi nun faun els plu co quai chi sun obligs parchie els sun constrits à far la vœlgia da Deis. Dian els chi fetschan lur vœlgia, cur chi faun ouvras, meldras, co quellas chia Dieu ha comanda, Schi sieugui infallibelmaing landroura, chia lur aigna vœlgia, sea meldra è plü inavaunt co la vœlgia da Deis.

Ingual in quista butia, vengian cramiadas las Satisfactiuns chi vauntzan, in las qualas ils Muoings indüran plü, è suffreschan plü pœnitentia è Chiastiamaints, co nun haien permerita con lur puchiads. Ilg qual vanzamaint è combladüra, ilg Paparaspa dalungua insembel in ilg Schkiatzi, da la Baselgia, è tras sias indulgentias parta oura ad autra lgieut, in paiamaint da lur puchiads. Falleri specilegium, pag. 119.

Ils Muongs s’inmagineschan, scha els s’giaschlaien, [p. 293] vaun dscutz, &c. chi satisfetschan conquai par ils puchiads d’autra lgieut. Quandernaun disch Bellarminus, lib. 1. de indul. Cap. 4, Chia ils Soings sean in tschert mœd nos spandraders.

La Legenda da S. Domeni & Antonini dischan: Chia S. Domeni, (chi es ngüd datiers con Sanctit ad à S. Franciso,) s’haia iminchia di giaslia trais voutas, con ünna chiadaina d’fier.

L’ünna gia par seis puchiads prœpis; L’autra par ils puchiads dals vifs; è la tertza gia par ils puchiads da quellas ormas chi sun in ilg Bargiatœli. Las qualas zainza dubi, vengian tras quai ad havair santi grond surleivgiamaint & refraischkiamaint.

Quist Domenicus, eira ingual quel Soing, chi ha fat ünna speciala gratia alg Diauel. Parchie s’viond quel müda avaunt el in ün paster, schi ilg hal tschüf par ilg culœtz, & ilg viond leifmaing pudü storscher ilg culotz dafat, schi, l’hai el, tras compaßiun, deck trat las pennas our dalg cheu, et uschea lascha schvular davent con ilg cheu bluot.

Con tal fats, vain Deis visibelmaing dischonora. Parchi eaus ilg scrivan pro tals fats, als [p. 294] quals sch’ün Crastiaun feß, schi nun pudeß el gnir salva auter co par ün malitzgius, u dafat our d’sē Chrastiaun. Parchie inua ës ün Mastral, chi nun ngis dad ün è scodüm, salva par