Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/19

PROVERBIA INSIGNIA.
(Nach Ms. Pad. vgl. für v. 1 — 76 Ulrich, Romania XXVI, 213ff.)


[f. 48b]   La temma da Dieu ês lg principi dalla scyntia,
Ma la naramainta schbütta la disciplina et sabgynscha.

Da tuot tieu cour t fadia dalg signar Dieu
E nun lasche ünguotta sülg savair tieu.
5In tuot tias vias dest el Dieu cugnoschar et amer,
Schi vain el tuot tieu fat ad adrizer.
La parchieda dalg signer indüra paciaintamaing,
Parchie aquel amal, sco lg bab à sieu filg do lg chiastiamaint.
Dals s(ch)[g]iamgiaduors et grandirs fo giamgias Dieu,
10Ma als hümals et amiaivals dol gratzchia e partieu.
Las via[s] dalg crastiaun sun avaunt la vsüda [da] Dieu tuottas apalantedas,
Vignan eir [d]ad el cūn üna giüsta paisa (b)[p]sedas.
Ilg nosch vaing da sia eigna chiativirgia apiglio
Et dals latschs da seis pchios alatscho(s).
15Sco nun s po innaravo lg fœ salver
Saintza la vas-chimainta lascher abras-chier,
Eir via zura las bras-chias passer
Sainza chi’ ün s lasch ls peis zivler:

Aschia nun s po eir cun una giuvintschella trafscher,

[f. 49a]   Chia tü nun stœgliast abanduner la lavur tuotta.
Que, chi eis fat mêlindret, nun dest taschair,

Par fer à noscha glieut adaplaschair.
S . . .
5Clama lg dret mastrel par agiüdamaint.
Que, tü hest marito, dest patiaintamaing indürer

Et par tia fadia otar[s] nun inculper.
Rätoromanische Chrestomathie VI. 1. 1