Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/674

642 Märchen


Il giavel ha stoviu ira giuadora tut murtiraus, ed ha murmigniau: „Ina autra gada stos ti esser pli mals.“ Igl umm ha aber saviu salvar in bufatg migliac marenghins.

 
Praula, praula, giacamaula,
Sche ti vul bucca crer,
Sche va giun streglia
E lai tigliar giu in' ureglia;
Meta sin in pal
E lai tochen nadal,
Sche vegnies Ti ord marveglias.


111. Ils treis legns.

Dal temps tils tirrans habitav' in de quels demaneivel d' ina claustra e quel duvrava tuts ranpins, per metter sutsura ella. In di mav' el en tier la claustra ed entaupa igl avat, che mava a spass sut la claustra giu. A quel di il tirran, sch' ell sappi buca rispunder suenter treis dis ils treis legns, ch' el detti si, catschi el el e tuts ils paders ord la claustra. El stoppi saver lignar, cons fegls seigien sin quei fraissen grond sper la claustra, con aults ch' il lac de Laus seigi, e contas steilas ch' ei seigi en tschiel. Sinquei ei il tirran jus navent tut rubiestiamein ed igl avat tuorna trests en claustra. Leu ha el raquintau1 tut als paders e quels ein era vegni trists, pertgei negin saveva, co rispunder sin quellas damondas. Il purtger ha s' encorschiu, ch' ei eran tut trists, ed el empiar' igl avat, tgei seigi schabiau, ch' ei laschien pender il tgau e tschontschien schi pauc. Igl avat rispunda, quei vomi buca tier ad el, el sappi tonatont buca gidar els. Mo il purtger ha fatg pli not, el sappi forsa tonaton dar in bien cussegl e gidar el. Sinquei ha 'gl avat raquintau la caussa liung e lad al purtger. Sch' ei seigi mo quei, sche quei sappi el schon rispunder, ha il purtger maniau. Aber 'gl avat stoppi dar sia rassa, per schar tschintschar cul castellan. Igl avat ei staus fetg leds de quei ed el ed ils paders ein stai contents, ch' il purtger tilli en la rassa. Il tierz di vegn il tirran ed il purtger va encunter ad el cun la rassa d' avat. Rubiestiamein empiar' il tirran, sch' el vegli rispunder ses legns e lauter di frestgamein: „Gie.“ Lura di il tirran: „Sche cons fegls ha quei fraissen si?“ „Ual tonts sco fustitgs,“ rispund' il purtger. „E con aults ei il lac de Laus?“ damond' il tirran vinavont. „Grad aschi aults, sco quei ch' in crapp po i giu funs,“ ei stau la risposta. „E contas steilas eis ei en tschiel?“ damonda per la davosa il tirran. „Tontas sco sablun el Rhein,“ rispund' il purtger. „Bien,“ di il casttellan, che ha encorschiu, che quei era buc 'gl avat d' avon, „ti has detg endretg e perquei doveis ti esser avat da cheudenvi enstagl quel d' avon.“

  1. ed. raqiuntau