Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/840

La fugia en Egipta, Nossa viarva 811
Nossa viarva.
(Ineditum nach dem Autograph des Dichters.)
Romontsch, romontsch ei nies lungatg,
E viva nossa viarva,
Schiditg sco sin nos quolms il matg
Flurescha nova jarva!
5Romontsch tunav' il griu dils Rets,
Che tiel combatt clamava;
811
Ils radis punschents dil solegl caliront
Tormentan il stunclentau viandont;
Negliu el desiert in verdin ei d' anflar,
10Cufflaus de sablun sto el traversar.
Denton il menader sil Segner sefida,
El va vinavon per la senda solida
Uront en siu cor: „O Bab celestial,
Che spendras Tiu Fegl dal scarpont animal,
15O gida nus era en quei trest desiert
Termetta en nossa miseria confiert!“
La sera arriva — ed ussa pren mira:
Dalunsch enamiez la vasta planira
Salida la palma cun verda coruna;
20Cun anim igl asen la tenda tschancuna,
La sontga familia ei ussa spindrada,
Maria descenda sil tschespet beada.
In' aua sereina dasperas sberbuglia,
Con leda sefier' ella sin la schenuglia
25Engrazia al Segner, confort' igl affon,
Ch' ei uss dal stilett liberaus senza don. —
Las steilas comparan sbrinzlont egl azur,
Maria emblida la tem' e dolur:
Sil tschespet fluriu gie dierm' il tschutett,
30E ruauss ussa regia entuorn il pastgett.
Cun fatscha migieivla sclarescha la glina,
Ed aungels dil tschiel circumdattan la tgina
Dil Vierf incarnau, per vegliar en legria
Spel dultsch Bambin e la mumma Maria.